Nieuwe trend bij uitvaarten: geen kist maar wikkeldoek

Dirk Van Nieuwkerke van uitvaartcentrum Nachtzon in Maldegem bevestigt de trend: “Ik ben er zelf nog niet zo heel lang mee bezig en zit dit jaar al aan zes uitvaarten met wikkeldoeken. Dat is geen stormloop, maar het begint toch meer en meer te leven” Zelf is Van Nieuwkerke ook helemaal voor het concept gewonnen, maar hij wil zijn klanten niets opdringen. “Er is niets mis aan een klassieke uitvaart met een kist. Deze nieuwe manier is anders,  maar zeker even sereen en in sommige gevallen persoonlijker. We hebben er zeer goede ervaringen mee”

Begonnen uit noodzaak

Van Nieuwkerke biedt nog maar een paar jaar wikkeldoeken aan.  “Wij zijn begonnen met wikkelgoed uit noodzaak. Af en toe kregen we te maken met slachtoffers van zware verkeersongevallen. De lichamen waren er soms zo erg aan toe dat ze niet meer toonbaar waren aan de nabestaanden. De meeste families kiezen dan voor een gesloten kist met een foto om de overledene te kunnen groeten. Wij vonden dat een beetje onpersoonlijk en merkten ook dat er vaak toch nog nood is om écht fysiek afscheid te nemen. Zo kwamen we bij wikkelgoed terecht. Je wikkelt de lichamen in de doeken en daardoor zijn de contouren nog erg zichtbaar. Het lichaam krijgt dus toch iets herkenbaars. Het is een serene manier om iemand op te baren."

“In sommige gevallen zijn bepaalde lichaamsdelen nog toonbaar, zoals een arm of een hand. We zorgen dat de wikkeldoek die delen onbedekt laat. Zo kunnen de nabestaanden toch nog even de hand drukken en de overledene heel kort aanraken. Dat is voor sommige mensen erg belangrijk. Ik ben al getuige geweest van enkele zeer intense momenten. Met een gesloten kist is het afscheid toch anders.”, zegt Van Nieuwkerke.

Nieuwe milieubewuste klanten

Begrafenisondernemers merken nu dat ook andere klanten op hen afstappen met de vraag om wikkeldoeken te gebruiken bij uitvaarten. “Iedereen kan het gebruiken, we kunnen met een doek ook het hele aangezicht bloot laten. We merken dat meer mensen op ons toestappen, vaak ook uit ecologische overwegingen. De wikkeldoeken zijn gemaakt uit biologisch afbreekbare stoffen die helemaal vergaan na een begrafenis. Bij een crematie komen er een pak minder vervuilende stoffen vrij dan bij de verbranding van een kist.” benadrukt Van Nieuwkerke. Wettelijk kan het al een tijdje, maar het blijft wel vrij uitzonderlijk. “We namen al inlichtingen op met het crematorium en daar kregen we wel vreemde reacties, maar het mag dus echt wel.”

“Voor elk wat wils en goedkoper dan een kist”

De wikkeldoeken die Van Nieuwkerke gebruikt zijn zogenaamd ‘wikkelgoed’. Een bedrijf uit Aalter importeert de doeken vanuit Nederland. Ze bestaan in heel diverse uitvoeringen: “Afhankelijk van de persoonlijkheid of de voorkeur van de overledene kan je kiezen uit een groot assortiment: zijde, katoen, jeans… we hebben het allemaal. Er zijn ook uitvoeringen in verschillende kleuren.” Het ingewikkelde lichaam wordt op een draagbaar gelegd en ook daar bestaan verschillende versies van. “Er is een takkenbaar die aan elkaar gevlochten is, of je kan kiezen voor een klassiekere staander.” In zo goed als alle gevallen is een wikkeldoek goedkoper. “Soms zelfs half zo duur als de goedkoopste kist.”

Wikkelen met een handleiding

Het lichaam op de juiste manier inwikkelen is niet eenvoudig. “Er zijn heel wat handleidingen, afhankelijk van de situatie, om het juist te doen. Wij doen dat hier zelf. Het kost veel tijd maar we zijn altijd tevreden met het resultaat.”

Ideaal voor op de natuurbegraafplaats

Heel wat steden en gemeenten kiezen de laatste jaren voor natuurbegraafplaatsen in de plaats van klassieke kerkhoven. De herdenkingsplaatsen worden eerder parken en groenzones. De natuur kan er wat meer zijn gang gaan. “De wikkeldoeken sluiten perfect aan op die trend. De doeken zijn biologisch afbreekbaar en laten dus minder vervuilende stoffen achter in de bodem.”

Na de begrafenis en de crematie… de humusatie

De wikkeldoek kan ook gebruikt worden voor humusatie. Het is een nieuwe techniek waarbij het dode lichaam gecomposteerd wordt en later gebruikt wordt als humus om bomen van een herdenkingspark op te laten groeien. Er zijn, voornamelijk in Wallonië, al voorstanders van deze nieuwe manier om mensen te begraven. Wettelijk kan het nog niet. Er loopt een petitie om dat toch mogelijk te maken. Je kan er meer over lezen op de website van de actiegroep die pleit voor humusatie.