"Ons overkomt zoiets niet, dachten we altijd"

Weggelopen

Verse soep op zondag, een traditie bij de familie Kestens. Zo ook die ene zondag waarop het misliep. "De pot kwam kokend van het vuur en ik deelde kommetjes uit," vertelt papa Kris. "Ik wilde dat van Marit bij haar neerzetten, maar ik raakte er net niet en zij pakte het aan." En daar liep het mis. Marit liet de kom vallen en die belandde op haar schoot. "Ik ben toen in een reflex weggelopen," vertelt Marit. "Het was een bovenmenselijk gegil, pijn die ik nog niet bij iemand gezien had," gaat Kris voort. Het lukt uiteindelijk om Marit vast te grijpen en haar onder de keukenkraan te houden om de brandwonden met water te koelen. "Achteraf bleek wel dat je brandwonden best koelt met lauw water, terwijl wij het in een reflex met koud water hadden gedaan. Dat heb ik er toch nog uit geleerd." Daarna is Marit met de ziekenwagen naar het ziekenhuis gevoerd. Het was dan ook ernstig: "Het vel dat letterlijk van haar been viel, dat beeld staat op mijn netvlies gebrand," zegt Kris. 

Jasje rond de benen

Intussen is het vier jaar geleden en zijn de brandwonden genezen. Maar het ongeval is nog lang niet vergeten. "Ja, ik heb me schuldig gevoeld en door er nu over te vertellen, komen al die emoties weer terug," zegt Kris. "Maar ik hou er ook positieve gevoelens aan over. We hebben onze dochter als heel plichtbewust leren kennen. Als we haar bijvoorbeeld vroegen om de brievenbus leeg te maken, bond ze uit eigen beweging een jasje of een trui rond haar benen, want er mocht absoluut geen zonlicht aankomen." Marit lacht verlegen: "Nee, ik ben absoluut nooit kwaad geweest op hem. Ik was en ben ervan overtuigd dat het een fout was van ons allebei, dat het niet aan één iemand te wijten was." Het blijft wel nazinderen tot op vandaag: "Wij mogen van papa nooit geen tas thee meer aannemen, hij zal ze neerzetten," vertelt Marit. Kris lacht: "En dikwijls draai ik ook al het oor in de juiste richting, naargelang ze links- of rechtshandig zijn, dan moeten ze dat ook al niet meer doen. Tja, je denkt dat zoiets je nooit zal overkomen, maar het is zo snel gebeurd."

Help Brandwonden Kids vzw

Als jong slachtoffer kwam Marit in contact met de vzw Help Brandwonden Kids. Die ondersteunen kinderen en jongeren met brandwonden tot 18 jaar. "Zij hebben ervoor gezorgd dat ik een lange zwembroek kreeg, waarmee ik toch in de zon kon komen," vertelt Marit. "Want er mocht voor lange tijd geen zonlicht aan mijn been komen." Ze kwam er ook in contact met lotgenoten. "We mogen elk jaar naar een pretpark bijvoorbeeld. Daar zie je dan dat je niet de enige bent en dat er kinderen zijn die er nog veel erger aan toe zijn."

Radio 2 Hotline

De vzw kan ook al enkele jaren rekenen op steun van meter Barbara Dex: "Zo'n drie keer per jaar ga ik helpen op evenementen die ze organiseren om centjes in de lade te brengen." Maar naast centen hebben veel verenigingen ook helpende handen nodig. Als jij die hebt of er ook nodig hebt, dan kan je altijd nog een oproep doen via de Radio 2 Hotline op het nummer 0800 63 222 of de facebookgroep Radio 2 Hotline. Misschien komt Barbara dan ook wel eens bij jou langs.