Oosterzelenaar maakt messen van afval voor topchefs

Als kind was Antoine Van Loocke al geïntrigeerd door messen. "Ik ging altijd met mijn ouders rond Pasen op uitstap naar Dinant. Daar was een tabakswinkel die ook messen verkocht. Het hele jaar keek ik ernaar uit om in die winkel naar de messen te kijken." In het geniep kocht kleine Antoine dan een mes met zijn zakcentjes en smokkelde dat mee naar huis.

"Ik knoei, tot ik iets realiseer"

Jaren later, rond 1998, ging Antoine op reis naar Bretagne. In een hengelsportwinkel zag hij een handgemaakt mes, uit één stuk gesmeed. "Dat boeide mij zodanig dat ik dat gekocht heb. Ik ben toen vroeger dan voorzien naar huis moeten komen, omdat het budget op was", lacht de kunstenaar. "En eenmaal thuis, dacht ik: ik kan dat ook maken."

En zo geschiedde: Antoine ging aan de slag in zijn keuken, met een hamer die hij had gevonden in het containerpark en een stuk treinrail dat hij had gekregen van het station van Melle. "Ik knoei, tot ik iets realiseer. Zo is dat altijd geweest. Ik ben een echte autodidact."

(Lees verder onder de foto.)

Foto: Tom Lenaerts

Stoefkast

"Al 20 jaar is mijn carrière een evolutie. Ik ben begonnen met kunstmessen maken, pas daarna ben ik begonnen aan messen die functioneel zijn. En nog later pas met messen die functioneel zijn én die vervaardigd zijn uit gerecupereerd materiaal", vertelt Antoine Van Loocke.

In de eetkamer van Antoine hangt een vitrinekast met 14 messen. "Dat is mijn stoefkast", lacht hij. "Daarin hangen verschillende messen gemaakt van verschillende soorten afval... Gerecupereerd hout, rot hout dat ik heb verwerkt. Ook een paar dierlijke materialen: fossiel en hoorn. En die laatste daar is één met zilver."

(Lees verder onder de foto.)

Foto: Marc Sapir voor MoMa Publications

Met welk materiaal de kunstenaar het liefst werkt? Hij kan niet kiezen. "Het hangt er echt van af wat ik tegenkom. Als ik bijvoorbeeld op het strand van Cadzand wandel en ik een mooi stukje drijfhout zie, dan neem ik dat mee en stockeer ik dat. Dan kan het zijn dat ik twee jaar later een lemmet vind waarvan ik denk: dat past mooi bij dat stukje hout. En dan maak ik daar een goed huwelijk van."

Alleen met dierlijk materiaal werkt Antoine liever niet meer. "Vroeger maakte dat nog indruk, hertshoorn bijvoorbeeld. Maar dat is niet meer van deze tijd, we doen dat niet meer. Ik ga volledig over op plantaardig materiaal."

Kobe Desramault en Peter Goossens zijn fan

De messen van Antoine Van Loocke zijn uniek, en dat hebben ze geweten in het Vlaamse horecalandschap. "Kobe Desramault was mijn eerste klant, ik kreeg van hem mijn eerste opdracht. We zijn samen tot een zeer mooi resultaat gekomen voor zijn restaurant In De Wulf in Dranouter. Hij heeft jaren met die messen gewerkt."

"De wereld van de topchefs in België is zeer klein. En zodoende is Peter Goossens, van Hof van Cleve, te weten gekomen dat Kobe messen had die niet waren zoals andere messen", vertelt Antoine trots. En dus kwam ook Goossens bij hem aankloppen. "Wij zijn dan samen aan de slag gegaan met brainstormen en materiaal kiezen. De essentie was natuurlijk dat het een meerwaarde moest geven aan de gastronomische beleving van de klanten."

(Lees verder onder de foto.)

Foto: Hof Van Cleve

Recuperatie na recuperatie

"Kijk, dit zijn hier oude messen van Hof van Cleve", zegt Antoine. Hij toont een blok versleten messen. "Ze zijn tien jaar lang gebruikt, en nu ga ik die opnieuw recupereren!" Antoine is heel bewust bezig met zijn economische voetafdruk. Hij tracht zijn messen, die gemaakt zijn uit gerecupereerd materiaal, zodanig te vervaardigen dat ze nog eens gerecupereerd kunnen worden. En dat alles doet hij in een stoffig tuinhuis dat weinig tot geen energie vraagt.

Alle know-how die de kunstenaar op z'n eentje heeft bijeengegaard, wil hij graag delen. "Jonge mensen kunnen stage lopen bij mij, voor materialen en toegepaste materiaalkunde. Zij kunnen veel leren van al mijn geknoei van al die jaren."

En ook zijn ecologische visie, wil Antoine Van Loocke graag doorgeven. "Probeer eens iets dat je wegsmijt te recupereren. Iets uit je dagelijks leven, dat kan heel simpel zijn. Trek je vuilbak open en kijk erin! Zo ben ik ook begonnen."