Op Tracktocht met Stijn Meuris

Hij is ook journalist, TV-maker, geeft gepassioneerde lezingen over sterrenkunde. Sinds 2016 trekt hij volle zalen met z’n eindejaarsbeschouwingen onder de titel “Tirade” en de voorverkoop voor de derde editie is net gestart. 

Aan Benjamien  vertelt hij over wat hij zich nog herinnert over z’n vroege jeugd, hoe hij destijds begon met muziek maken. Want één ding is duidelijk: muziek zal voor Stijn altijd het belangrijkste blijven.

Tracklist

Adamo – Dolce Paola

Stijn werd geboren in Neerpelt op 1 december 1964. Salvatore Adamo prijkte toen bovenaan de Belgische hitlijsten met z’n ode aan onze toenmalige prinses.

Abba – Waterloo

Stijn herinnert zich eigenlijk bitter weinig van z’n kindertijd. Hij had ook geen echte muzikale voorkeur. Bij ABBA realiseerde hij zich voor het eerst dat muziek iets kon zijn. Bij het horen van Waterloo besefte hij dat muziek echt geniaal kan zijn.

Status Quo – Down Down

De vader van Stijn had niet echt een muzikale voorkeur maar de bandleden van Status Quo waren volgens hem de enige langharigen die er niet als vrouwen uitzagen…

Demis Roussos – Forever And Ever

Grote hit in 1974 waarvoor Stijn z’n moeder de radio luider zette.

Meco – Star Wars Theme

Het eerste singeltje dat Stijn kreeg. In de late jaren ’70 was zowel Star Wars als disco enorm populair en dit is de zeer vreemde combinatie van die 2 fenomenen.

The Scabs – So Called Friends

De eerste single die Stijn zelf kocht. Niet in een platenwinkel maar in een café in Hasselt waar het zonder hoes gewoon met een punaise aan de muur hing. Dit was de debuutsingle van The Scabs.

Barry White – Never Gonna Give You Up

Stijn vond Barry White meteen goed al wist hij nog niet waarom. Het brengt hem ook terug naar de lokale dansfeesten op zondagnamiddag waar z’n ouders hem mee naartoe namen.

Joy Division – Love Will Tear Us Apart

In de middelbare school beleefde Stijn z’n muzikale volwassenwording. Z’n muziekvoorkeur werd alternatiever.

De Brassers – En Toen Was Er Niets Meer

Marc Haesendonckx was niet alleen een interim-leraar die Stijn in de klas inspireerde maar ook bassist was bij De Brassers, een punkgroep uit Limburg. Hun optreden in de finale van de Rock Rally was het eerste concert dat Stijn zag en meteen besloot hij om ook muziek te gaan maken.

U2 – New Years Day & Simple Minds – Waterfront

In de vroege Jaren ’80 trok Stijn naar de VUB in Brussel om er Germaanse te studeren. Al van de eerste dag wist hij : dit wordt niks. Hij is er dus maar 1 jaar gebleven. Simple Minds en U2 werden vaak gedraaid op de studentenfuiven.

Nick Cave & Kylie Minogue – Where The Wild Roses Grow

Al van in het begin keek Stijn op naar Nick Cave en hij doet dat nog altijd. Het laatste concert van Cave in het Sportpaleis vorig jaar was één van de beste concerten die Stijn ooit zag.

The Bluebery Hillbillies – In Love

Tijdens z’n legerdienst had Stijn veel tijd om te lezen want hij was toen bibliothecaris bij de Zeemacht. In Humo las hij dat er figuranten werden gezocht voor de nieuwe film van Robbe De Hert. Zo kwam hij aan de rol van Bernard, zoon van de conciërge van de school waar het verhaal zich grotendeels afspeelt.

Gorki – Soms Vraagt Een Mens Zich Af

In 1990 won Noordkaap de Rock Rally. Gorki werd derde. Maar de debuutplaat van Gorki maakte op Stijn zo’n indruk dat hij besefte dat hij met Noordkaap een versnelling hoger moest schakelen.

The Smiths – There Is A Light That Never Goes Out

Stijn vindt dat muziek kiezen voor je begrafenis iets pretentieus heeft. Daarom wil hij deze plaat graag op z’n sterfbed horen.