Paardenkoetsen moeten weg uit Gent

Elk jaar opnieuw buigt het Gentse stadsbestuur zich over de vergunning voor Koetsen van Gent, de onderneming van Luc Claeys. Donderdag besliste het college om die vergunning niet meer te geven. Vanaf 2020 zullen er geen paardenkoetsen meer rijden in de Gentse binnenstad. 

Druk op historische binnenstad

Gent trekt alsmaar meer toeristen aan, en de druk op de stad verhoogt. Schepen van toerisme Bram Van Braeckevelt: "Om de draagkracht te bewaren en de authenticiteit van het centrum te bewaken, heeft het college de keuze gemaakt de koetsen te schrappen. Ook in steden als Amsterdam en Rome namen ze al dezelfde beslissing. Eerder werd om dezelfde reden ook al de vakantiewoningen-stop in Gent ingevoerd."

Unieke belevenis

Schepen Bram Van Braeckevelt: "Gent zet in op kwalitatief toerisme. Dat is toerisme dat ook voor de Gentenaars een meerwaarde betekent en dat vertrekt vanuit de authenticiteit van de stad. Paardenkarren die toeristen rondrijden, passen niet in die visie op kwalitatief toerisme in een uniek Gent."

Dierenwelzijn

De stad Gent legde al voorwaarden op waaraan 'Koetsen van Gent' moest voldoen. Schepen van dierenwelzijn Tine Heyse: "Er is aandacht voor de rijtijden, de routes, de verplichte rusttijden en plaatsen voor de paarden. Vanaf 2020 gaan we nog een stap verder. Gent biedt immers voldoende toeristische alternatieven, waardoor we hier in de toekomst geen extra 'paardenkracht' meer moeten inzetten." 

"Voor voldongen feiten gesteld"

Luc Claeys van Koetsen van Gent is niet te spreken over de beslissing: "Begin van de week kreeg ik de uitnodiging om donderdagmorgen naar het stadhuis te gaan. Daar kreeg ik te horen dat ik over acht maanden moet stoppen met de koetsen. Er is helemaal geen overleg geweest, ik ben voor voldongen feiten gesteld. Wat dierenwelzijn betreft kunnen ze mij niets maken. Ik voldoe aan alle voorwaarden. Als het te warm is rijden we niet uit, na elke rit nemen we pauze, de dieren krijgen de nodige verzorging én aandacht. Want toeristen, en zeker kinderen, aaien de paarden graag, en de dieren laten zich dat welgevallen. Nu geven ze mij acht maanden als overgangsperiode, maar dat is te kort. Ik hoop dat ik nog wat uitstel krijg. Ik ben 55 jaar, en ik weet niet wat ik nu moet doen. Ik zal ook een oplossing moeten vinden voor de paarden. Elk jaar opnieuw zetten enthousiaste jobstudenten zich in om met de koetsen te rijden, en elk jaar opnieuw zijn er genoeg toeristen die willen meerijden."

Met een krop in de keel vraagt Luc zich luidop af wat hoe het nu verder moet.