Praten met je kind over seksueel misbruik: "Als ouder moet je open praten over lichamelijkheid en seksualiteit"

Met de opvallende campagne wil Child Focus de problematiek van beelden van seksueel kindermisbruik aankaarten en de taboes daarover doorbreken. 

Ok, bedacht Madam Anja, zelf mama van een dochter van 11, maar hoe pak je dat aan met je kinderen? Praat je met je kind over zo'n zaken? En hoe? Moet je hen bepaalde dingen verbieden? 's Avonds alleen door het donkere park fietsen, bijvoorbeeld... 

"Ja", zegt Ilse Van Campenhout van het Vertrouwenscentrum Kindermishandeling. "Het is zeer belangrijk voor ouders maar ook voor leerkrachten om met de kinderen zeer open te praten over lichamelijkheid en seksualiteit. Op hun niveau dan wel. Wat is het, op welke plekken mag je aangeraakt worden, op welke niet. Praten is de basis om kinderen weerbaarder te maken." 

"Zeker als het onderwerp in het nieuws komt, zoals nu met de campagne van Child Focus, is het een goed idee om als ouder of opvoedingsfiguur het thema aan te halen, er met je kind over in gesprek gaan." 

Op welke leeftijd je er moet over gaan praten, hangt een beetje af van kind tot kind én van de manier waarop het wordt verteld. "Het is vooral belangrijk dat je altijd benadrukt dat ze kind moeten kunnen zijn. Dat ze daarom niet minder mogen doen, maar dat er afspraken moeten en kunnen gemaakt worden zodat alles zo veilig mogelijk verloopt." 

"Cruciaal is de kinderen duidelijk maken dat de verantwoordelijkheid bij kindermisbruik altijd bij de volwassenen ligt. Kinderen mogen nooit het gevoel krijgen dat het hun schuld is, ook al hebben ze de 'goede raad' van papa en mama in de wind geslagen. Het is nooit hun schuld!"

100% veilig bestaat niet

"Het is natuurlijk een moeilijk evenwicht, want het is niet de bedoeling om de kinderen schrik aan te jagen. Daarom moet je blijven in gesprek gaan. Grenzen stellen mag ook, zeker als ouder. Denk er samen over na. Zoek alternatieven voor die rit door het donkere park. Waarom niet met een paar kinderen samen terug naar huis fietsen." 

"Een 100% veilige wereld creëren gaan we nooit kunnen doen. Hoe graag we dat ook zouden willen. Wat we wel kunnen proberen is onze kinderen laten opgroeien tot volwassenen die in  de maatschappij kunnen functioneren en zich bewust worden van de gevaren, maar zich terzelfdertijd nog durven te bewegen in deze wereld."