Rouwen ver van huis: "Ik zou in Eritrea willen begraven worden, maar het regime laat dat niet toe"
do 31 okt. - 9:03
Eritrea, het straatarme land in Oost-Afrika, scheurde zich in 1993 af van Ethiopië. Door de constante schendingen van de mensenrechten vluchten heel wat inwoners naar het Westen. Bio-ingenieur en informaticus Tecle Zere kwam in 2007 in België terecht. Hij herinnert zich nog goed hoe ze in zijn thuisland met de dood omgaan.
40 dagen rouw
Wanneer iemand sterft in Eritrea is er een rouwperiode van 40 dagen voor de naaste familie. "De eerste dagen krijgen we veel hulp van vrienden en kennissen. We zingen treurige muziek en er wordt vooral veel gehuild en luid geschreeuwd. Als mijn zus hier bijvoorbeeld in België zou sterven, dan moeten we noodgedwongen de rouwperiode inkorten. Je kunt hier nu eenmaal niet zo lang vrij krijgen voor je werk."
Lichaam mag niet terug
Als hij in België zou sterven, wil hij dat zijn lichaam naar Eritrea teruggebracht wordt. "Voor mijn ouders is dat zeer belangrijk. Als ze geen afscheid zouden kunnen nemen van mijn lichaam, zou dat pijnlijk zijn voor hen." Toch weet Tecle dat zoiets in het huidige politieke klimaat niet mogelijk is. "Als ik nu zou overlijden, zou het regime mijn lichaam niet toelaten."
Rode ballonnen
De dodenherdenking in Eritrea gebeurt meestal op de verjaardag van het overlijden. Ook in België organiseren ze herdenkingen. "In oktober hebben we in Gent nog een herdenking gehouden van de 360 Eritreeërs die zes jaar geleden verdronken op de Middellandse Zee. Toen hebben we ballonnen opgelaten, om symbolisch afscheid te nemen van gestorven familieleden en vrienden."
Tecle Zere
