Shana zat in Jeugdzorg: "Ik had geen contact meer met het gezin thuis en zag m’n zussen niet meer. Dat was heel moeilijk"

Broers en zussen uit elkaar

"Het gaat om kinderen die omwille van problemen thuis, ergens anders opgroeien", vertelt Hilde Boeykens van SOS Kinderdorpen bij Cathérine in De Madammen. "Het zijn gewone, mooie, krachtige kinderen maar ze moeten worden geplaatst en alleen dat is al moeilijk voor hen. Maar door de manier waarop onze jeugdzorg is georganiseerd, kunnen ze niet opgroeien samen met hun broers en zussen. Pleeggezinnen zijn gewone gezinnen en vaak hebben die zelf kinderen en kunnen ze wel één of twee kinderen opvangen. Maar meer lukt niet altijd en broers en zussen worden dan niet samen geplaatst maar apart. Ook voor broers en zussen die in een voorziening worden geplaatst, is dat een probleem. Die voorzieningen zijn vaak in leeftijden georganiseerd en dan worden kinderen van één gezin ook uit mekaar gehaald."

Shana verliet haar zussen

“Ik ben opgegroeid in een gezin met drie zussen, mijn mama en stiefpapa", vertelt Shana. "Wij hadden al een lange tijd te maken met Bijzondere Jeugdzorg in ons gezin. Op m’n 15de heb ik besloten om zelf uit het huis te gaan en ben zo in de Bijzondere Jeugdzorg terechtgekomen. Ik werd in een leefgroep geplaatst waar ik tot mijn 17de ben gebleven.”

“Ik had geen contact meer met mijn gezin thuis en ik zag m’n zussen niet meer. Dat was heel moeilijk. Ik heb het wel héél hard geprobeerd. Ik ben ook de oudste van het gezin en dat maakte dat ik vroeger heel wat moest zorgen voor m’n zussen. Ik besefte ook de dag dat ik vertrok: tja, voor wie ga ik nu zorgen? Ik was dat zo gewoon. Voor mezelf zorgen was moeilijk.”

“Er is een verschil in jeugdzorg tussen vrijblijvende hulpverlening en geplaatst worden door een jeugdrechter. Ik was vrijwillig geplaatst, ik ben zelf weggegaan uit ons gezin. Daarna kwamen mijn zussen ook in de Bijzonder Jeugdzorg terecht en het gekke is dat ieder kind als een apart dossier bekeken wordt. Dat vond ik énorm jammer. Wij delen hetzelfde verhaal maar toch worden we aanzien als verschillende mensen met een verschillend verhaal. En dat is niet zo. Dat maakt het ook moeilijk om samen te werken met al deze mensen die beslissingen maakten in onze plaats."

Veilig gevoel

Nochtans is opgroeien met broers en zussen erg belangrijk. "Als je je ouders al moet missen, is die broer en die zus belangrijk om een veilig gevoel te hebben", zegt Hilde. "Maar het is ook een belangrijke biotoop om dingen te leren. Ruzie maken en het weer goed maken, geheimen toevertrouwen die dan gegarandeerd geschonden worden...  Met broers en zussen leer je daar mee omgaan."

Broers en zussen die gesplitst worden en in verschillende gezinnen terecht komen, groeien in totaal andere omgevingen op.  "Op die manier creëer je extra spanningen bij die broers en zussen die helemaal niks misdaan hebben", zegt Hilde Boeykens. "We willen als maatschappij die kinderen helpen door ze te plaatsen en dat is prima. Maar we maken het extra moeilijk voor hen door ze te scheiden."

Shana ziet haar zussen opnieuw

“Als je apart wordt begeleid dan krijgt iedereen een apart leven", zegt Shana. "We zijn nu heel verschillende zussen. De band is wat verwaterd, je leeft en deelt alles samen en daarna word je een onbekende van elkaar. Terwijl ik merk dat het zo belangrijk is dat ik met hen in contact blijf. Want met niemand anders kan ik ons verhaal delen.”

“Ik heb een pracht van een man en een pracht van een kindje dus ik ben een fiere getrouwde mama", besluit Shana. "Dus ja, ik heb het gewoon goed nu. Met mijn zussen is er een band, met de ene al wat meer dan met de andere, mede door de komst van mijn zoontje. Dat zorgt voor een betere band. Bij de andere zus is het wat meer zoeken. Ze zijn ergens gekwetst en gaan daar anders mee om dan ikzelf. Het is zoeken hoe je er mee om gaat en hoe je dat plaats geeft.”

Wie met vragen zit naar aanleiding van dit artikel of zijn of haar verhaal kwijt wil, kan altijd contact opnemen met SOS Kinderdorpen.