Stany Crets: “Corona maakte van mij tijdlang een oude, zure, bitterboze man”

Klik hier om de podcast met Stany Crets te beluisteren

Al grijs voor mijn 20ste

Schrijver, acteur en regisseur Stany Crets werd al heel vroeg grijs: “Voor mijn twintigste had ik al mijn eerste grijze haren. Ondertussen zijn mijn wenkbrauwen en borsthaar ook grijs. Samen met die rimpels, brilwallen en linkerwrat onder mijn oog, begin ik er mijn leeftijd uit te zien: 58 jaar.”

Elke keer ik het zoutvat pak, denk ik aan mijn moeder

Sinds het overlijden van zijn moeder twee jaar geleden, denkt Stany Crets vaker aan zijn eigen vergankelijkheid. “Veel van moeders spullen staan nu bij mij thuis. Elke keer ik bijvoorbeeld dat lelijke zoutvaatje vastpak, denk ik aan haar.” Hij wordt er te nostalgisch van en dat vindt hij verschrikkelijk.

Door haar spullen te gebruiken en hem ermee te omringen, krijgt Stany het gevoel dat hij langzaam maar zeker in zijn moeder verandert. “Dat confronteert me met mijn eigen ouder worden en maakt mij bang. Dus ik zou het liefst dat zoutvat en al die oude rommel wegdoen.”

Ik was een boze man in coronatijd

Het wegvallen van zijn moeder gebeurde bovendien in volle coronatijd, waar hij absoluut geen goed woord voor over heeft. “Behalve dat ik toen veel verdriet had om haar dood, was ik ook nog eens gefrustreerd, boos en bitter omdat ik niet kon werken. Ik was vooral kwaad op de overheid. Ja, corona heeft van mij een oude, zure en bitterboze man gemaakt. Ik moet echt geen plezier geweest zijn in huis.”

Geen uitnodigend gezicht

Stany Crets komt nogal intimiderend over. “Ja, ik weet dat ik dat effect heb op mensen. Ik kom niet sympathiek over. Maar als je me beter leert kennen, gaat dat over. Dat kan ik zelfs een goede vriend worden”, lacht Stany.

“Ik ben echt niet agressief, gewoon nogal zelfzeker, straight to the point. Dat heeft me al dingen gekost maar ook al dingen opgeleverd.” Is Stany dan egocentrisch? “Dat zou kunnen", geeft hij toe. "Ik ga alleszins mijn eigen weg.”

Ik palm in met mijn tong, niet met mijn looks

Stany Crets vindt zich een gemiddeld aantrekkelijke man, als zijn baard netjes getrimd is. Hij heeft wel nooit te klagen gehad van vrouwelijke interesse. “Ik palm ze in met mijn tong, humor doet veel,” lacht hij. Hij had best wel wat groter willen zijn dan zijn 1m70. Ook al heeft hij daar nooit echt last van gehad, “iedereen wil er toch liever uitzien als Koen De Bouw?”

Zijn ijsblauwe ogen vindt hij het mooiste aan zichzelf. “Die geven mij een expressief gezicht. Men zegt wel eens dat ik kwaad kijkend ben geboren. Ik heb snel een frons en boze expressie. Dat schrikt iedereen af, behalve mijn kinderen. Die kijken daar zo doorheen en lachen mij uit.”