
als de muren konden praten
Stef Bos: “3 weken lang wist ik niet of mijn oudste kind het ongeval ging overleven”
zo 26 jan. - 8:00

“Hier kan ik veel muziek maken”
Het huis van Stef Bos staat exact op de grens van Nederland en België. “Het is misschien wel symbolisch. Dit is mijn veilige haven. Ik heb lang in Antwerpen gewoond, wat nog steeds mijn stad is, maar ik voelde dat ik rust nodig had. Ik woonde op een appartement met een vleugelpiano, die je na 22 uur dus niet meer mag spelen. Rond mijn veertigste voelde ik me overspannen. Ik was veel te hard doorgegaan. Er gebeurden toen ook een paar dingen in mijn leven die me even stil deden staan. Mijn moeder en een goede vriendin waren net overleden. Ik was wat verward die periode.”
“Toen besefte ik dat ik naar een plek moest waar ik enkel de bomen hoorde. Uiteindelijk ben ik verhuisd naar deze oude boerderij, die verbouwd is door een West-Vlaamse zeefdrukker. Toen ik er toekwam, voelde ik: ‘Hier kan ik heel veel muziek maken.’ In het muziekwereldje moet je heel vaak ‘aan’ staan. Het is heel goed dat ik nu een plek heb waar ik ook ‘uit’ mag staan.”
Rond mijn 40ste voelde ik me overspannen. Ik was veel te hard doorgegaan en mijn moeder en een goede vriendin waren net overleden. Toen besefte dat ik naar een plek moest waar ik enkel de bomen hoorde.
Zuid-Afrika
De muziekruimte van Stef Bos ademt het verleden van Stef: het bureau en de boekenkast van zijn grootouders staan er nog. En aan de tafel waaraan hij als kind at, praten Anja en hij over vroeger. Maar ook over hun leven nu, tussen twee culturen, en welke invloed dat heeft op hun kinderen.
Anja en Stef hebben het niet alleen over het cultuurverschil, ook over de puberteit en over het dramatische ongeval twee jaar geleden dat de familie flink door elkaar geschud heeft: “Mijn schoonouders en kinderen zaten samen in de auto en reden het ravijn in. Mijn schoonmoeder overleed ter plekke en mijn oudste kind heeft moeten vechten voor zijn leven. Dat zet alles in perspectief. De dynamiek in ons gezin is sindsdien volledig veranderd.”
“Ook voor ons huwelijk was het niet makkelijk. Mijn vrouw verloor én haar moeder én twee weken ervoor haar zus van 48. Ze rouwt er nog om. Ze moet het nog steeds een plek geven, en terecht. Voor mij heeft het ongeval mijn leven stilgezet. Drie weken lang wist ik niet of mijn oudste kind het ging halen. De intensiteit van leven en de gesprekken die ik ’s nachts met hem, of met de geluiden van zijn monitors, voerde… Ik vind het moeilijk te begrijpen hoe hij dit kon overleven.”
Beluister de nieuwste aflevering van ‘Als de muren konden praten’ op VRT MAX.