De Rotonde
Stijn Coninx in de Rotonde over het leven na kanker: “Mijn passie is nog altijd film, maar mijn prioriteit ligt meer dan ooit thuis”
do 20 feb. - 8:00
“Het is allemaal vrij snel gegaan. Op paaszaterdag kreeg ik de diagnose om 9u ’s morgens. Op Paasmaandag werd er niet gewerkt, dus de eerst mogelijke afspraak was op dinsdag, en woensdag lag ik al in het ziekenhuis in Leuven voor onderzoeken en een week later ben ik al geopereerd. Op tien dagen tijd, dus, waarvan ik nog 2 dagen gefilmd heb, want we zaten volop in opnames van de film ‘Dag Sinterklaas’ en ik wilde de productie niet helemaal laten stilvallen.”
Angstaanjagend
Tien dagen waarin er heel veel gedachten door het hoofd van Stijn Coninx zijn gegaan. “Niet alleen door mijn hoofd trouwens, ik heb het ook met mijn vrouw en de kinderen besproken. Want ik heb nooit bij de eindigheid van mijn leven stilgestaan maar toen kwam de dood toch ineens heel dicht bij. Dat is angstaanjagend,” blikt Stijn Coninx terug op die moeilijke periode.
Zijn grootste bekommernis ging nochtans niet uit naar zijn eigen gezondheid. “Ik zat vooral in met Anne en de kinderen. Ik kan me niet herinneren dat ik heb zitten piekeren over hoe het zou zijn om plots het licht uit te doen. Maar wel over er niet meer te zijn en niet meer bij hen te zijn. Dat heeft me heel diep geraakt, en achteraf ook doen beseffen dat ik gigantisch veel geluk gehad heb.”
Plots zijn er geen plannen meer, wordt je toekomst letterlijk afgesneden.
Ook praktisch begon Stijn regelingen te treffen. “Dat ben je verplicht op zo’n moment. Om te zorgen dat àls je niet meer terugkomt, alles toch geregeld is. Dat ze alles weten. Daar ben ik fel mee bezig geweest,” vertelt Stijn. Dat betekent allerminst dat hij zijn lot gelaten afwachtte. “Van bij het begin heb ik gedacht: er zijn zoveel mensen die deze diagnose krijgen. Ik moet niet flauw doen, ik moet vechten, in de zin van: niet verdrietig in een hoekje gaan zitten zwelgen in zelfmedelijden. Nee, ik was ziek, en ik ging proberen dat op te lossen. Dat was mijn houding. Ik had het volste vertrouwen in een goede afloop.”
Streep in je leven
Zijn ziekte heeft Stijn Coninx alvast doen nadenken over wat er belangrijk is. “Al dacht ik voordien al dat ik dat goed wist, heb ik toen beseft dat ik het nog niet genoeg wist. Het relativeren wat ik vroeger al deed, is sindsdien nog toegenomen,” legt hij uit. “Die ziekte trekt een streep in je leven. De plannen die je op dat moment in je hoofd had, verdwijnen meteen. Plots zijn er geen plannen meer, wordt je toekomst letterlijk afgesneden. En dat gevoel gaat pas weg op het moment dat je te horen krijgt dat het goed gaat, dat het is opgelost. Dan keert het licht aan de horizon stilletjes weer. Toen we te horen kregen dat het gezwel goedaardig was en niet uitgezaaid, en de kanker terug weg was, hebben mijn vrouw en ik drie dagen moeten bekomen van dat goede nieuws. Omdat het emotioneel zo een ommezwaai was. Maar natuurlijk waren we vooral dolblij.”
Na zijn herstel is Stijn Coninx terug beginnen werken. “Te snel zelfs. Toch ben ik sindsdien heel andere keuzes beginnen maken in mijn leven. Ik ben veel meer thuis nu. Wat niet wil zeggen dat ik geen films meer wil maken. Mijn passie voor film is zeker niet verdwenen, maar mijn prioriteit ligt meer dan ooit thuis.”
