Tentoonstelling Auschwitz.Camp in de Dossinkazerne in Mechelen: "Waarom werd Auschwitz de grootste moordfabriek ooit? "
do 24 okt. - 1:32
Het begint met het bouwen van een concentratiekamp op een voormalige Poolse legerkazerne, als één van de vele concentratiekampen van de SS op het bezette Poolse grondgebied. De grote uitbreiding van het kampcomplex heeft alles te maken met wat daar in de grond zit en hoe de industrie die grondstoffen wilde gebruiken. In Auschwitz heb je kalk, kolen en water. Dat zijn de drie belangrijkste ingrediënten om synthetisch rubber te maken.
Grootste rubberfabriek op Europese bodem
Dat synthetisch rubber is cruciaal geworden omdat de aanvoer van natuurlijk rubber uit Afrika is weggevallen. Duitsland heeft zijn kolonies na 1919 verloren en ook de oorlog maakt dat de andere aanvoer stopt. Duitsland zoekt een plaats om de grootste rubberfabriek op Europese bodem te bouwen. Dat maakt dat Auschwitz zo groot wordt.
Dwangarbeiders nodig
Als je de grootste rubberfabriek van Europa wil bouwen heb je niet alleen de knowhow nodig, ingenieurs en architecten maar ook honderdduizenden 'slavenarbeiders'. Dat leidt ertoe dat de voormalige Duitse chemiereus IG Farben een deal sluit met de SS: "wij gaan de fabriek bouwen, wij hebben de knowhow, maar jullie gaan de dwangarbeiders uit die concentratiekampen leveren om die steen voor steen op te bouwen ", zegt Christophe Busch directeur van de Dossinkazerne in Mechelen.
Wie te zwak is om te werken, moet naar de gaskamer
In 1942 komt daar de vernietigingspolitiek nog eens bovenop. Auschwitz raakt dan ook bekend als grootste vernietigingskamp, omdat er ook heel veel dwangarbeiders zijn om in de fabrieken te werken. Er is maar één belangrijk criterium: ben je arbeidsgeschikt dan ga je werken in de fabrieken, kan je niet meer werken dan word je vermoord in de crematoria en gaskamers.
Verantwoordelijkheid Duitse industrie
De Duitse voormalige chemiereus, IG Farben, droeg daar een hele grote verantwoordelijkheid. Er is ook een proces geweest om die verantwoordelijkheid te gaan vastpinnen. IG Farben bestaat tegenwoordig niet meer, maar is opgedeeld in kleinere entiteiten zoals BASF en Agfa. Ook veel andere bedrijven zoals Krupp en Siemens hebben dwangarbeiders ingezet.
