Tore Sercu is ongeneeslijk ziek: "Maar ik blijf mezelf, dat is mijn houvast"

Een uitdaging

Hoe leeft Tore met de ongeneselijke ziekte kanker? “Ik blijf mezelf. Dat voelt goed en is m’n houvast. Maar het is wel een uitdaging.” Mama Ilse helpt waar ze kan: "Ik ben méér mama dan ooit. Meer liever dan ooit. Meer alles dan ooit. Tore is ‘n mooie en volwassen zoon die ik moet loslaten. Die autonomie is belangrijk, maar het is geen simpele balans."

Wat ga jij later worden? 

Toen Tore als kind eens de vraag gesteld kreeg van, 'Wat ga jij later worden?', reageerde hij echt als... Tore, vertelt mama Ilse. "Hij had het eerst niet goed gehoord. Hij was nog zo'n klein jongetje dat daar rondliep. Die persoon stelde de vraag nog eens: 'Tore, wat ga jij later worden?' Het was zo eigen aan Tore dat hij antwoordde: 'Ik ga gewoon Tore blijven'. En dat is zo mooi, zo authentiek."

Tore springt bij: "Hoe ik als klein mannetje niet doorhad dat het ging over een identiteit die je zou moeten creëren binnen de maatschappij of wat dan ook. En gewoon zei: 'Ik blijf mezelf, rare vraag...'. Dat is iets dat voor mij heel goed voelt dat ik dat ooit zei. En iets waar ik mij aan vasthou. Wat er ook gebeurt, ik blijf gewoon mezelf."