Wat als je partner jaloers is? “Mijn partner stond met een verrekijker op mijn werk binnen te kijken”

geen negatieve emotie

Jaloezie wordt in onze maatschappij vaak als iets negatiefs bestempeld. Maar dat ziet Vanessa anders.

“Aan cliënten die met schaamrood op hun wangen toegeven dat ze jaloers zijn, vertel ik altijd dat dat oké is. Er zijn geen positieve of negatieve emoties. Wat jij voelt op een bepaald moment of door een bepaalde gebeurtenis, is oké.”

“Vaak willen mensen die gevoelens wegduwen, want 'het hoort niet'. Maar het is net belangrijk om ze te erkennen. Pas dan kan je ermee aan de slag. Wanneer je je gevoelens verstopt, wordt het moeilijk om er iets constructiefs mee te doen.”

secundaire emotie

Relatietherapeute Vanessa Muyldermans: “Jaloezie is wat wij in de vaktermen een secundaire emotie noemen. Die emotie komt niet zomaar uit de lucht vallen. Er gebeurt iets in je gevoel waardoor je je jaloers gaat voelen. Er zit dus altijd een primair gevoel voor. En het is belangrijk dat we dáár naar op zoek gaan.”

“Iemand voelt zich bijvoorbeeld jaloers omdat zijn of haar partner wekelijks met vrienden afspreekt. De jaloerse gevoelens ontstaan omdat die persoon zelf niet zo veel tijd heeft om met zijn of haar vrienden af te spreken. Dat is de primaire emotie. Hij of zij denkt: ‘Ik wil dat ook.’”

“Hoe je daar dan het best mee omgaat? Benoem het zeker aan je partner”, zegt Vanessa. “Vertel wat je dwarszit, vertel wat het met je doet. Maar het is vooral zaak om zélf aan de slag te gaan met die primaire gevoelens. Vraag je af: hoe komt het dat ik hier zó op reageer?”

ziekelijk jaloers

Een beetje jaloezie is normaal. Het zit in iedereen. “Maar zodra het jou of anderen hindert om bepaalde dingen te doen, wordt het een probleem”, stelt Vanessa.

“Je mag jouw partner bijvoorbeeld niet verbieden om nog te gaan padellen met zijn of haar vrienden omdat dat jou jaloers maakt. Het mag met andere woorden geen rem of blokkade vormen in de dagelijkse dingen. Dat leidt uiteindelijk tot boosheid en ruzie.”  

psychologische terreur

Iets waar luisteraar Kathleen (schuilnaam) over kan meepraten. Haar (intussen ex-)partner was extreem jaloers.

Kathleen: “Maar in het begin ervaar je dat niet zo. Je vindt die jaloezie best schattig. Je denkt dat het tekenen van liefde zijn.”

Het is pas veel later dat de puzzelstukken voor Kathleen in elkaar vielen. “Telkens als ik een personeelsfeestje had, werd hij op het laatste moment ziek en moest ik afzeggen. Zelf ging mijn partner wel graag uit, maar ik mocht nooit mee. Hij sloot me dan letterlijk op, in ons eigen huis. Na een hele tijd kwam ik er bovendien op uit dat hij me op het werk zelfs bespioneerde met een verrekijker. Het was echt psychologische terreur, 22 jaar lang.”

Relatietherapeute Vanessa Muyldermans: “Dit is een heel specifiek geval van een hoog-toxische relatie. Het verhaal van Kathleen gaat verder dan ‘gewoon jaloezie’. Zo’n gedrag kan voortkomen uit een traumatisch verleden. Maar ik ben altijd hoopvol. Als beide partners het inzien en bereid zijn om eraan te werken, heeft een relatie altijd kans op slagen.”