Wat doe je met een geliefde die een psychisch probleem heeft? “Hoe moeilijk het ook is, je moet de controle loslaten”

bipolair

‘Het komt voor in de beste families’, zo heet de muziektheatervoorstelling die Mathias Vergels maakte voor Te Gek. En die voorstelling is recht uit het leven gegrepen.

“Al op jonge leeftijd werd bij mij een bipolaire stoornis vastgesteld. Dat ging in mijn geval over heel zware manieën en heel zware depressies: ik kampte extreme hoogtes en extreme laagtes. Daarbij kwam ook nog eens een heel zware verslavingsproblematiek. Geloof mij: ik was echt een zootje."

“Toen de vraag van Te Gek kwam om hierover een voorstelling te maken, heb ik eerst getwijfeld. Want ik vind het nog altijd moeilijk om erover te praten. Het is een potje dat ik het liefst dicht laat. Maar ik merk dat het voor veel mensen nog een groot taboe is, en dat wil ik doorbreken.”

impact op het gezin

Een psychisch probleem raakt niet alleen de persoon in kwestie, maar ook de naaste omgeving.

Mathias: “Ik heb mensen rondom mij pijn gedaan, onder meer mijn vier jaar jongere broer. Dat hij mij in bepaalde toestanden heeft gezien, vind ik verschrikkelijk. Anderzijds heeft mijn broer me ook gered, want ik had iemand voor wie ik er wilde zijn. Hij is daarnaast heel gestructureerd. Ja, ik heb veel van mijn jongere broer kunnen leren."

Ook de mama van Mathias Vergels maakte zich grote zorgen over haar zoon. En nu nog altijd.

“Mathias heeft op jonge leeftijd veel vrijheid gekregen, want hij zat op internaat”, vertelt ze. “Maar hij kon daar niet mee omgaan. Mathias was superonvoorspelbaar. Ik had altijd mijn telefoon bij: op het werk, ’s nachts,… Elk moment kon er wel iets gebeuren. Zelfs nu slaap ik nog altijd met mijn telefoon naast mij.”

En ook al is de neiging om te controleren heel groot, zoiets heeft weinig zin.

Mama Mathias: “Als ouder wil je je kind helpen en probeer je alles te doen wat binnen je mogelijkheden ligt, maar je hebt vooral hulp nodig van een buitenstaander. En daarbij mag je zeker niet te veel druk uitoefenen. Mathias heeft bijvoorbeeld nooit medicatie willen nemen, en ik heb dat ook nooit geforceerd."

"Mensen met een psychische kwetsbaarheid moeten zelf beseffen dat ze hulp nodig hebben. Eigenlijk moet je loslaten, maar zoiets lukt je als ouder uiteraard niet. Gelukkig was het besef er wel bij Mathias. We hebben toen het grote geluk gehad dat we bij een jonge psychologe zijn terechtgekomen bij wie Mathias zich heel goed voelde en zijn hart kon uitstorten. Maar Mathias heeft het vooral zélf gedaan.”