West-Vlaams met Chris Dusauchoit: "seule"

Een emmer is ook een woord dat de rijkdom van het West-Vlaams in de verf zet, net zoals het woord schommel of kruiwagen, want er bestaan varianten van die verraden waar je precies vandaan komt. Meest gehoord wellicht, maar het minst sappig is het simpele "eemer" of "emmer", dat komt uit het Latijn of het Grieks, namelijk amfoor, je weet wel zo’n kruik met twee oren. Als ik mijn teergeliefde vrouw vraag of ze ook een vierde glas cava wil zegt ze wel eens: "’t is gin eemer." Waarmee ze wil zeggen: tuurlijk, dat kan er nog wel bij.

"Seule" in 't zuiden

Nu vooral in het zuiden van onze provincie hoor je veel vaker het woord "seule", "go de ki achter u seule water, want k’ee dust." "Seule" komt rechtstreeks uit het Frans waar "un seau" een emmer is. Sommige West-Vlamingen zeggen niet "seule" maar "sulle", je hebt er ook die om een "sille" water gaan.

Rond Kortemark, Roeselare en Tielt hoor je nog iets anders want daar spreken ze over een "aker" of een "oaker". Dat komt ook uit het Latijn, "aqua" in die taal is water en dat wijst erop dat die aker eerst een putemmer was, om water mee boven te halen. Rond Lauwe en Menen zeggen ze nog iets anders: een "ketel" of een "kittel". Maar wat zeggen ze daar dan tegen een ketel?