West-Vlaams met Chris Dusauchoit: "tienke, prente, mokstje"

De eerste die bij me opkomt is “tienke”, meestal voorafgegaan door het bijvoeglijk naamwoord hete. “’t Is een hete tienke, dadde.” Ik kan er niet aan doen, maar de oorspronkelijke betekenis van tienke is een zeelt, een karperachtige zoetwatervis …

Dan heb je ook het prachtige woord “prente”, dat is makkelijk uit te leggen, die vrouw ziet eruit als een prentje, erg goed dus. Al vind ik dat raar, want voor een prent of een kaartje gebruiken we in West-Vlaanderen veel vaker het woord “zantje”. Denk maar aan een doodsprentje dat bij ons een “doozantje” heet.

Er is ook nog “brokke”, ook in die betekenis naar mijn West-Vlaams taalgevoel enkel voorafgegaan door heet: “’t is een hete brokke, de die.” Maar het mooiste voor mij is toch het woord “mokke”. Dat kan een beetje brutaal klinken maar als je dat verkleint naar “mokstje” is er denk ik niemand die niet een beetje gaat smelten. En toch is de herkomst van dat woord helemaal niet zo schattig. In Nederland hoor je wel eens het woord “mokkel”, wat je zou kunnen vertalen als “stoot”. Dat en “mokke” zouden komen van het oud-Duits voor, het spijt me vreselijk, een zeug!

Als je nog iets zoekt om op te kauwen met kerst of oudjaar dan kan ik je de Brugse mokken aanraden, hele lekkere koekjes zijn dat!