Wie brandt het langst?

Theelichtjes vind je tegenwoordig in alle maten, geuren en kleuren. Toch zijn niet alle theelichtjes hetzelfde. Zo kan de brandduur heel erg verschillen.

De meeste theelichtjes zijn geperst. Dat zie je aan de vlakke bovenkant. Ze bestaan uit een mengsel van stearine en parafine. Je hebt ook gegoten theelichtjes. Die zijn gemaakt van palmolie. Ze hebben een licht holle vorm en de kleur is vaal geel. De kwaliteit van beide soorten theelichtjes is dezelfde.

De brandduur op de verpakking is altijd een richttijd. De zuiverheid van de stearine en de parafine speelt daar een grote rol in. Dat is de zogenaamde blend. Stereane en Parafine zijn zuivere grondstoffen, de samenstelling verschilt dus van keer tot keer.

De lont is meer dan zomaar een draadje. Het garen moet zuiver genoeg zijn, een lont kan gewoven of gevlochten zijn en er de waslaag op de lont moet voldoende dik zijn.

De lont is vaak ook verzwaard met een voet zodat hij altijd op zijn plaats blijft. Als de lont verschuift, dan zal de kaars niet helemaal opbranden en dan is de verbranding ook niet optimaal.

Ook over de cup is nagedacht. De verhoudingen van de afmetingen zijn belangrijk en het aluminium krijgt een behandeling zodat het materiaal niet mee verbrandt. Hoe dat gebeurt, is een fabrieksgeheim.

Het ideale theelichtje brandt met een deftige vlam, niet te klein, maar ook niet te groot. Zo zal de was gelijkmatig afsmelten. Je mag geen benzinegeur ruiken en de kaars mag ook niet walmen.

De Inspecteur deed een grote theelichtjes-test. Hij kocht kaarsjes van 8 verschillende merken en liet ze alle 8 samen opbranden. Dit is het resultaat maar je moet dat relativeren. Elke kaars is anders, de brandduur verschilt van keer tot keer.

We deden de test met theelichtjes die - volgens de verpakking - 8 uur zouden branden.