Zo leer je je kind alles graag eten

Hilde De Geeter is opvoedingsdeskundige en aan de slag bij NICE, het Nutrition Information Center, dat deel uitmaakt van de VLAM. Ze legt uit: "De smaakontwikkeling loopt bij het ene kind anders dan bij het andere. Alle kinderen maken wel een periode door waarin ze schrik hebben om nieuwe dingen te proeven. En bij het ene kind is die periode ook wat meer uitgesproken dan bij het andere."

"Veel heeft ook te maken met associaties. Als je ooit eens verplicht werd iets te eten in een niet leuke situatie zal je misschien een blijvende afkeer ontwikkelen voor dat voedingsmiddel."

Samen experimenteren 

"Smaak wordt bepaald door de smaakpapillen op de tong, maar ook de geur van een voedingsmiddel, de textuur en de temperatuur van het eten spelen een rol. Zo blijkt dat Bo blijkbaar liever iets krokantere, rauwe groenten, eet. Wellicht staat de textuur haar niet aan van bereide groenten. De oplossing: samen op zoek gaan naar welke bereiding het kind wel lust. Samen experimenteren."

Er bestaan ook superproevers: "Superproevers proeven alles veel sterker dan anderen. Gevolg is dat ze vaak minder dingen lusten, precies omdat smaken snel te sterk zijn voor hen. Sommige superproevers zullen nooit bepaalde bittere zaken zoals witloof of donkere chocolade lusten."

Kinderen groenten leren eten 

"Proeven is een leerproces", gaat ze verder. "Door hun aangeboren angst voor nieuwe voedingsmiddelen willen kinderen alleen maar eten wat ze (her)kennen. Je kan kinderen dus best vertrouwd maken met nieuwe voedingsmiddelen door, bijvoorbeeld, samen met hen inkopen te doen, ze te betrekken bij de bereiding, ..."

Laat kinderen af en toe opnieuw bepaalde voedingsmiddelen proeven, eventueel in een andere vorm. Combineer weinig geliefde producten met eten waar ze wel dol op zijn zoals appelmoes of ander fruit, worteltjes, spaghetti, lasagne en pizza."

"Proef!"

"Leer een kind dat het niet alles moet opeten van wat het echt niet lekker vindt. Geef echter wel aan dat het altijd moet proeven van wat er op tafel komt, minstens één hapje. Kinderen kunnen soms ineens zelf aangenaam worden verrast door de smaak. Pas na gemiddeld acht tot negen keren proeven, herkennen en waarderen kinderen een nieuwe smaak."

"De aanpak “eet je spinazie op of je krijgt geen dessert” heeft meestal als effect dat de afkeur voor spinazie nog groter wordt. Ten slotte moet er rekening mee worden gehouden dat er steeds voedingsmiddelen zijn die het kind zal blijven afwijzen. Net als volwassenen!"

"Soms zullen kinderen ook sneller iets nieuw durven proeven op vakantie of op restaurant. Omdat het een andere omgeving is."

Smaakpatroon

"Smaakvoorkeur kan veranderen. Mensen hebben van nature uit een voorkeur voor zoet en een afkeer voor bitter. Maar de smaak van een kind is in ontwikkeling. Zelfs de smaak van volwassenen evolueert nog voortdurend. Eénmaal geen boontjes lusten, betekent niet dat het kind nooit boontjes zal willen eten. Na veel proeven en met het ouder worden zullen ze er misschien wel willen eten."