Canzonissima

Het Eurovisiesongfestival is een internationale liedjeswedstrijd dat in 1956 voor het eerst georganiseerd werd. Voor ons land werd er afgesproken dat BRT en RTB beurtelings een kandidaat naar het Songfestival gingen sturen. Het eerste jaar werd België vertegenwoordigd door de Franstalige Fud Leclerc met het liedje "Messieurs les noyes de la seine". Een jaar later ging Bobbejaan Schoepen ons land muzikaal verdedigen met "Straatdeuntje". 

Canzonissima 

Drie maal organiseerde de BRT in de jaren 60 en begin 70 een liedjeswedstrijd om een artiest naar het Eurovisiesongfestival te sturen. Dit legendarisch programma "Canzonissima" stuurde uiteindelijk 3 Vlaamse artiesten richting Europa.

1963

De eerste editie vond in 1963 plaats. De BRT organiseerde negen voorrondes met telkens twaalf kandidaten. De drie beste liedjes mochten telkens verder naar de volgende halve finale. Wie drie halve finales overleefde, mocht naar de grote finale op 16 februari in Brussel. 
In de finale werden alle liedjes tweemaal vertolkt. De eerste keer door de Nederlanders Anita Berry en John de Mol sr.. Twee jury's van telkens twintig mensen gaven een oordeel. 
De winnaar van de eerste Canzonissima was Jacques Raymond met het liedje "Waarom?". Tijdens het Eurovisiesongfestival behaalde hij in Londen de tiende plaats.

1967

De tweede editie van Canzonissima vond in 1967 plaats in het Amerikaans Theater. Jan Theys presenteerde opnieuw negen voorrondes volgens hetzelfde systeem als in 1963. 
In de finale werden eerst alle liedjes in een instrumentale versie vertolkt door het orkest van de BRT. Daarna waren er optredens van The King Brothers en de Nederlandse kandidate Thérèse Steinmetz. Pas dan traden de zeven finalisten aan. De winnaar van deze voorronde was Louis Neefs met "Ik heb zorgen".
Twee liedjes werden geweerd omdat ze langer dan de gereglementeerde 3 minuten duurden. "Waar is de zomer" van Kalinka en "Wondermooi" van Chris Wijnen werden uit de wedstrijd genomen.

1971

In 1971 werd de naam Canzonissima voor het laatst gebruikt. Jan Theys was terug de presentator. Eerst waren er 9 voorrondes met telkens 9 liedjes. In de finale gingen de meeste punten naar Nicole & Hugo met het liedje "Goeiemorgen, morgen".
Omdat Nicole wegens geelzucht een doktersbriefje had en in bed moest blijven, gingen Lily Castel en Jacques Raymond naar Dublin als waardige vervangers.

De andere jaren

In 1965 werd Lize Marke naar Napels gestuurd met het liedje "Als het weer lente is". Zonder punten is ze terug naar huis gekomen.
Omdat hij het in 1967 goed gedaan had, mocht Louis Neefs in 1969 voor de tweede keer naar het Eurovisiesongfestival met het liedje "Jennifer Jennings". Er werd in dat jaar geen voorronde georganiseerd. Louis viel op omdat hij onverwacht tijdens het liedje zijn armen in de lucht stak.

Het programma Canzonissima was zo'n succes dat ook in de jaren dat Vlaanderen geen kandidaat naar het Eurovisiesongfestival mocht afvaardigen, er toch een Canzonissima georganiseerd werd.