25 jaar geleden: Eerste meisjes op Don Bosco Zwijnaarde

"Het begon allemaal op een mosselsouper"

"Don Bosco is eigenlijk gemengd geraakt op initiatief van drie ouders", vertelt oud-leraar Jean-Marie Schepens, "ze waren couverts aan het draaien op het eetfestijn en hadden alledrie een dochter die het volgende jaar de overstap zou maken naar het middelbare onderwijs maar dus niet op het college konden inschrijven. Zo is de bal eigenlijk aan het rollen gegaan.". De ouders dienden, voor de tweede keer in een paar jaar tijd, opnieuw een aanvraag in. Ze stapten ook naar het gerecht, eerst zonder succes in Brussel, een dagvaarding in Gent bracht wel schot in de zaak voor de intussen 40 meisjes die zich wilden inschrijven. 

Veel bekijks

De eerste schooldag was erg spannend, getuigen ex-leerlingen Ivy en Evita, want op een school van 1200 jongens hebben 40 meisjes wel veel bekijks. "Het went wel snel, we waren ook een hechte kliek, de meisjes samen. We hebben ons enkel positief gediscrimineerd gevoeld omdat we bijvoorbeeld mooie nieuwe én propere toiletten krijgen.", vertellen ze met de glimlach. 

Ook voor de leerkrachten een aanpassing

Leerkrachten zijn anders gaan kijken naar het lesgeven én hebben de vooroordelen die ze hadden moeten opzij zetten. "De leerkracht technologische opvoeding twijfelde echt, hij vroeg zich af of hij nu plots naai- en breilessen moest gaan geven", vertelt Evita  lachend, "dat was natuurlijk niet nodig want we konden aardig ons mannetje staan ook als we opdrachten kregen in bijvoorbeeld houtbewerking." 

"Een klas met enkel jongens of een gemengde groep, dat is een serieus verschil.", benadrukt Schepens. "Het was niet alleen rustiger in de klas omdat de jongens zich wat vaker koest hileden, er was ook echt meer creativiteit in de groep.", vindt Schepens nog altijd. 

Mooie herinneringen 

"Ik vond het geweldig om over de middag te kunnen sporten. Dat vond ik echt supertof. We hadden een voetbal- en een volleybalploeg. Daar heb ik echt enorm mooie herinneringen aan.", zegt Ivy. 

Een nieuwe strijd 

"Het is voor mij een evidentie dat ik mijn dochters ook naar Don Bosco zal sturen", zegt één van de ex-leerlingen, "al is het met de huidige inschrijvingsperikelen nog niet zeker of dat allemaal zo makkelijk zal zijn. Ik ben bereid om daar opnieuw voor te strijden als dat nodig is, zelfs naar het gerecht stappen." De geschiedenis lijkt zich dus mogelijk te herhalen, al loopt het voorlopig zo'n vaart nog niet.