Oogarts met hart voor Rwanda is Specialist van het Jaar

Dokter Noë gaat al jarenlang telkens voor verschillende maanden werken in Rwanda. Maar nu heeft hij de stap gezet om definitief te verhuizen. Hij heeft in Kigali, de hoofdstad van Rwanda, een oogkliniek gebouwd waar hij de Rwandezen zal opereren aan cataract en problemen met het netvlies. De dokter behandelde ook al honderden kinderen die lijden aan oogkanker.

Zijn engagement levert hem waardering op van collega's-specialisten in verschillende vakgebieden, want zij stemden hem tot Specialist van het Jaar, een prijs die de Artsenkrant voor het eerst uitreikte.

De prijs bedraagt 7500 euro, geld dat de dokter gebruikt om een container met medisch materiaal naar Rwanda te brengen. Voor een ziekenhuis is vanalles nodig, meer dan medische apparatuur. Ook dingen die niet voor de hand liggen als een elektriciteitsgenerator en een waterzuiveringsinstallatie.

Oogkliniek in Rwanda

We willen 100 bedden, waarvan er 60 voor de armen zijn en 40 voor rijke patiënten. De rijken betalen meer, maar de zorg is dezelfde voor arm en rijk. 

Het verschil zit in de omkadering: "rijken krijgen privékamers met een bed voor de patiënt en een extra bed voor het familieleid dat meegekomen is. Want dat gaat zo in Afrika, er komt altijd iemand mee naar het ziekenhuis. Er is ook eigen sanitair op de kamer en in de wachtzaal moeten ze minder lang wachten."

"De armen liggen op gemeenschappelijke zalen met 15 bedden en krijgen geen voorrang in de wachtzaal. Toilet en douches zijn ook in aparte ruimtes."

Voldoening

"Ik ga al lang naar Rwanda," zegt Piet Noë. "Het is een bergland, ik woon op een berg op 1800 meter hoogte, en heb er veel vrienden. Bovendien is  het land aangenaam om te leven, want je hebt er het klimaat van net onder de evenaar, altijd tussen de 25 en 30 graden."

Het land evolueert heel snel en er is een enorme nood aan medische zorg. "Ik kan mij daar nuttig maken. De helft van de blinden zijn blind door staar. Een eenvoudige operatie is de oplossing om mensen weer te laten zien, maar er zijn veel te weinig oogartsen. En ze willen niet allemaal de arme mensen opereren."

"Wat nog moeilijk ligt is de taal." Daar heeft de dokter uit Oudenaarde nog problemen mee. Omdat hij zoveel moet werken heeft hij ook niet veel tijd om met de patiënten te praten. Verschillende patiënten spreken wel Frans of Engels, dus dat lukt dan wel. 

Het is ook de bedoeling van het ziekenhuis om andere dokters op te leiden. "We geven geen universitaire opleidingen, wel stages voor chirurgie." Ook dokters van buiten Rwanda zijn daar welkom voor.