Vieze wormen en te weinig geduld: daarom zie je zo weinig vrouwen vissen

Alleen tussen de mannen

"Sportvissen is vooral een mannenzaak. De vrouwen zijn serieus in de minderheid", zegt Sonja. Ze is lid van drie visclubs en telkens is ze er de enige vrouw. Enkel bij het BK vissen voor vrouwen zit ze samen met andere dames te vissen. "Ik denk dat vrouwen wat bang zijn om de wormen én de vissen vast te nemen. En je moet er ook heel veel geduld voor hebben", lacht ze.

Intussen beter dan haar man

Vroeger voetbalde Sonja, maar na een blessure moest ze op zoek naar een andere hobby. Haar man Eddy viste al, dus was de keuze snel gemaakt. Ze zijn intussen aan elkaar gewaagd bij wedstrijden: de ene keer haalt Sonja wat meer op, de andere keer haar man. "Ik ben heel trots op haar. Ze heeft het al verder geschopt dan ik. Sonja kan al vijf WK-deelnames op haar palmares schrijven en drie podiumplaatsen op een BK."

't Is maar een vrouw

"In het begin van mijn carrière zeiden de mannen 't is maar een vrouw'", zegt Sonja, "maar nu zeggen ze 'oei, ik zit naast Sonja, ik zal moeten opletten'".

Geen toiletten

Een viswedstrijd duurt algauw enkele uren. Da's een probleem voor de vrouwen. "Ik drink zo weinig mogelijk om niet naar het toilet te hoeven gaan. Zelfs op het BK voor vrouwen, zijn er geen toiletten voorzien. Erg jammer is dat."

Fluitende vogeltjes

Vissen is voor Sonja een vorm van ontspanning: "Ik kan enorm genieten van de rust, de natuur en de vogels die fluiten. Tegelijk ben ik enorm geconcentreerd en praat ik heel weinig. Zelf als er iets gezegd wordt naast mij, heb ik het meestal niet gehoord. Het enige waar ik aandacht voor heb, is mijn hengel."