Jan Peumans over zijn pensioen: "Het is een heel ander ritme van leven. Er moet niks meer"

Jan Peumans zetelde vanaf 2004 in het Vlaams Parlement en tussen 2009 en 2019 zwaaide hij er de plak als voorzitter. Dit jaar kondigde hij op zijn 68ste zijn politiek pensioen aan.

In zijn agenda is een nieuwe top-prioriteit: genieten van het leven samen met zijn vrouw Marie-Jeanne. “Ik doe veel samen met mijn echtgenote. Zij vindt het geweldig dat ik zo veel thuis ben. Het is een heel ander ritme van leven. Er moet niks meer. Als je mijn agenda nu bekijkt, zie je dat er rustdagen zijn. Vroeger liep ik van hier naar daar. Tijd te kort hebben, staat goed. Maar nu, nu heb ik tijd over.”  

"Mijn kostuum klaarleggen hoeft niet meer en ik kan een korte broek aandoen, zalig. Ik probeer elke dag stipt om 7 uur op te staan, een stuk uit discipline. Je kunt zoveel doen op een dag en van lang in je bed liggen, word je alleen maar suf. Ik fiets een halfuur op de hometrainer, lees de krant en kijk post na, ontbijt in mijn pyjama, wat ik vroeger nooit deed en ga me dan rustig wassen. En dan doe ik wat zich aandient die dag. Ik heb een elektrische fiets gekregen van Marie-Jeanne, dus gaan we samen veel fietsen. Je zou kunnen zeggen, dit wordt een doelloos bestaan, maar dat is helemaal niet waar. Ik ben heel gelukkig. Ik sta elke ochtend met vreugde op en heb me nog geen dag verveeld.

Lusten zonder lasten

Ook tijd doorbrengen met de kleinkinderen hoort bij het post-politieke leven. "We zien ze vaak in het weekend en op woensdagnamiddag. Dat is altijd heel leuk. Van de kleinkinderen heb je de lusten en niet meer de lasten. We zijn er voor hen. We geven ze geborgenheid, aanwezigheid. Is dat niet genoeg? Wat moet ik hen bijbrengen? Dat Vlaanderen een republiek moet worden? Dat interesseert hen niet. Het zijn de ouders die de kleinkinderen opvoeden en niet wij.”  

Emotioneel afscheid van het parlement

"Ik was nog verkozen in het parlement, maar ik heb ervan afgezien. Ik had dat beloofd. Ik ben wel naar de openingszitting van het parlement geweest en uiteraard was dat emotioneel. Maar ik kan vrij snel de klik maken. Vroeger ook al. Als het vakantie was, dan was het vakantie. Ik had geen twee weken nodig om de switch te maken.” Genieten van het leven is een groot deel van zijn pensioen, maar helemaal stilzitten is toch niets voor Jan Peumans. “Aangezien ik altijd intellectuele arbeid heb gedaan, wil ik toch iets blijven doen dat ik leuk vind. Ik ga proberen om een doctoraat te schrijven. Ik geniet ervan, maar het is ook een uitdaging. Als ik 75 ben, wil ik graag doctoreren en mijn doctoraat verdedigen.” 

Dat Peumans nog vol plannen zit, is duidelijk. Al is hij zich ook bewust van zijn vergankelijkheid. "Ik kijk elke morgen in Het Belang van Limburg wie er overleden is. Dan zie ik iemand die geboren is in 1936 die overleden is... Ik ben zelf van 1951, dat is maar 15 jaar verschil. Maar dan denk ik: dat is nog leuk, nog 15 jaar. Ik heb me voorgenomen 100 jaar te worden. Mijn moeder is bijna 100 geworden en mijn vader is bijna 89 geworden. Ik zorg ervoor dat ik goed blijf bewegen. Ik denk dat het belangrijk is hoe je je voelt, maar je lijf moet mee willen natuurlijk. We zijn tot nu toe gelukkig gespaard gebleven van fysieke ongemakken. Door de leeftijd relativeer ik veel meer dingen. Al die gewichtigdoenerij, in de politiek altijd maar denken dat een ander niks kan. Dan denk ik, moet dat hier allemaal? Op een bepaald moment heb je het allemaal gezien.”