West-Vlaams met Chris Dusauchoit: "blutsepoeper"

Het spreekwoord zegt dat elke vogel in mei een ei legt, maar dat is natuurlijk zever in zakjes: het zijn enkel de vrouwtjes die eieren leggen en dat doen ze zeker niet enkel in de meimaand. Maar we kunnen wel met een West-Vlaamse bril naar die jonge kuikens in dat nest kijken en dan stoten we al meteen op een mooi en exclusief West-Vlaams woord namelijk "blutsepoeper".

Ik geef toe dat het klinkt als een plaatslager of koetswerker met vreemde seksuele voorkeuren, maar het is West-Vlaams voor een piepjong vogeltje zonder veren. Het soort dat je helaas soms morsdood vlakbij je huis vindt omdat ze uit het nest zijn gesukkeld of geduwd. Dat "bluts" heeft niets te maken met een kuiltje, "bluts" is een oud woord voor kaal. Het is verwant aan het woord bloot en je hoort het ook terug in het woord blut: "‘k sien blut, ‘k èn niks mè, ‘k sien hepluumd".

"Kakkernest"

Een "blutsepoeper" noemen ze ook wel eens een "blutsekakker" en dat brengt ons in één adem bij een ander typisch West-Vlaams woord en dat is "kakkernest". Een "kakkernest" is de jongste in een gezin, maar het wordt ook gebruikt voor een nakomertje of gewoon voor een verwend nest.

Hele jonge vogels die ontlasten zich waar ze staan, vader of moeder ruimt dat dan op, vandaar "blutsepoeper" en "kakkernest". Het is pas als vogeltjes ouder worden dat ze leren om hun kont uit het nest te houden als ze naar "bachten" moeten. In de vers aangesneden maand mei leggen vogeltjes vanalles en het zijn niet alleen eieren.