West-Vlaams met Chris Dusauchoit: "pimpampoentje"

De lente is officieel begonnen en dat betekent dat we mogen verwachten dat er van alles zal beginnen rondvliegen. Bijvoorbeeld de onzelieveheersbeestjes. Die komen nu uit hun winterslaap. Dat kevertje heeft meer namen dan er stippen op zijn schild kunnen, en je hoort verschillende benamingen, niet alleen in de verschillende provincies, maar zelfs in West-Vlaanderen.

Een "hemelbeestje" kun je trouwens ook "hellebeestje" noemen. En dat verbinden van het kevertje met de hemel of Jezus of Maria - sommigen zeggen ook "Onze-Lieve-Vrouwebeestje" - is alweer heel algemeen. Toen we nog heidenen waren, vereerden wij dat kevertje als het vogeltje van Freya, de Germaanse godin van de vruchtbaarheid. En toen het geloof kwam, hebben ze dat een beetje aangepast.

De "Piepauw" in Poperinge

Er zijn nog andere namen voor het "onze-lieve-heersbeestje" en die zijn typisch West-Vlaams en het zijn er een pak: "Want oj vanensentens deur de provinche trekt kun je d’r een hele reke hoaren". De meest bekende is wellicht het "pimpampoentje", ook wel bekend als het "pimpaljoentje", het "pipajoentje", "pingpanpoentje", "papioentje", "pimpompoentje" en ten slotte het "piekapoentje". Het is nog niet gedaan: rond Poperinge zeggen ze zelfs "piepauw". Je hoort het het beste aan dat "papioentje", al die namen komen van het Frans voor vlinder, "papillon". Een beetje raar toch, want het gaat tenslotte over een kevertje, maar het is misschien dat de lente ons vlinders in de buik geven.