Journalist Steven Decraene vanuit Libanon: “Overal in straten zijn duizenden vrijwilligers en jonge mensen bezig met schoppen en borstels”

“We zijn nu 2 dagen later. Dit is een stad die nog steeds in shock is. Overal in straten zijn duizenden vrijwilligers en jonge mensen bezig met schoppen, borstels en vegers. Ze zijn aan het helpen opruimen. In een straal van 6 tot 10 km zijn alle huizen volledig vernield. Alle glas, ramen en splinters liggen overal verspreid. Alle vrijwilligers gaan met heel veel enthousiasme de huizen binnen. Ze vragen iedereen waar ze kunnen helpen. Ze kuisen appartement per appartement. Er heerst een gigantische solidariteitsgevoel!”

“De woede is echt voelbaar. De politie doet heel weinig volgens hen. Iedereen spreekt ons erover aan. De woede is ook wel omgezet tot veerkracht om deze schok boven te komen. Er heerst natuurlijk ook wel wanhoop. 'Dit hebben we echt niet verdiend!' is het algemene gevoel. Mensen zeggen dat ze heel veel hebben meegemaakt: een burgeroorlog, een economische crisis, een coronacrisis, … Maar dit hebben ze nog nooit gezien. De vernieling is echt immens!”

Voedselbevoorrading

 “Overal zijn er mensen die water, fruit en brood uitdelen om mensen te helpen. Er heerst heel veel solidariteit. Het is wel zo dat Libanon nood heeft voor ongeveer 80% aan invoer van voedsel. Wat nu gebeurd is, is een vernietiging van de haven. Deze installatie zal wel een tijdje buiten werking zijn. Ze moeten dus voedsel invoeren via een andere manier. Misschien via een luchtbrug? Dat zou opnieuw geld kosten… Ze hebben daar echt wel nood aan. Er was ook heel wat opgeslagen voedsel in die haven. Dat is allemaal vernietigd.”

“Er was al een economische crisis, de coronacrisis is er bovenop gekomen en dan nog deze ontploffing … Dit is niet zomaar een ontploffing, dit is een volledige stad die voor de helft verwoest is. Mensen zijn wanhopig. De politie krijgt het niet voor elkaar en de voedselbevoorrading komt misschien niet snel genoeg. Dat zijn zeker angsten die hier borrelen!”