Kinderrechtencommissaris Caroline Vrijens over pedagogische tik: "Er is niets pedagogisch aan een tik. Dit is een signaal dat geweld niet thuishoort in de opvoeding"

"De term 'pedagogische tik' klopt op zich al niet. Er is helemaal niets pedagogisch aan een tik, integendeel. Je geeft zo aan kinderen het foute voorbeeld dat je met geweld tot een oplossing kan komen", legt Caroline Vrijens uit. De pedagogische tik leidt alvast tot politieke discussies. Theo Francken (N-VA) is bijvoorbeeld niet te spreken over het wetsvoorstel. Hij zegt: "Ik heb er zelf heel wat gekregen, er is niets blijven hangen. Ik keur geweld op minderjarigen af, maar een pedagogische tik gelijkstellen aan kindermishandeling?"

Caroline Vrijens ziet het niet zo zwartwit. "Ik ga helemaal niet akkoord met wat Theo Francken zegt. Er is een grote grijze zone tussen systematisch je kind een tik geven en echte kindermishandeling. Maar toch mag je niet onderschatten wat de impact van een tik kan zijn op het zelfbeeld en het verdere leven van kinderen. Daarom pleiten wij al jaren met het Kinderrechtencommissariaat voor een verbod op de pedagogische tik."

"Waar het wetsvoorstel niet op doelt, is wanneer je als ouder je kind eens stevig vastgrijpt omdat de emmer overloopt"

Het wetsvoorstel dat op tafel ligt, gaat erover dat kinderen recht hebben op een geweldloze opvoeding, zowel fysiek als psychologisch. "Het gaat dan over slaan, maar evengoed ook om vernederingen, want ook dat kan levenslange littekens achterlaten. Waar het wetsvoorstel niet op doelt, is wanneer je als ouder je kind eens stevig vastgrijpt omdat de emmer overloopt. Of wanneer je je kind vastgrijpt in geval van gevaar. Wat wél bedoeld wordt, is het regelmatig, systematisch gebruiken van geweld in de opvoeding. Soms zijn ouders er zichzelf niet van bewust dat ze dat doen, of zijn ze er zich niet van bewust dat het nadelig is voor de ontwikkeling van het kind."

Als het wetsvoorstel wordt goedgekeurd, betekent het niet dat je gestraft kan worden als ouder. "Het gaat om een artikel in het burgerlijk wetboek, niet in het strafwetboek. Als wetgever maak je zo duidelijk dat een tik niet thuishoort in de opvoeding, maar je kan er als ouder niet voor gestraft worden. Er komen geen agenten toezicht houden in je huiskamer! Het is een principe dat je in het wetboek vastlegt en waarop je je beleid verder kan baseren."

Het is dus nog maar het begin van een langer proces, aldus Vrijens. "Het is een belangrijk signaal, maar er is ook nood aan sensibilisering om gezinnen erop te wijzen dat geweld niet thuishoort in de opvoeding. En ook, om ouders hulplijnen te bieden en te tonen dat er ook andere manieren zijn om kinderen op te voeden."