Gedichten klagen seksuele agressie aan in Brussel

De Partij voor de Poëzie brengt sinds een jaar af en toe een gedicht in de openbaarheid, met een maatschappelijk thema en in meerdere talen. De dichters schrijven altijd samen en blijven anoniem. Maar dit keer niet. De Brusselse dichteres Astrid Haerens schreef “Signaal: Stop”, een aanklacht tegen de onveiligheid van vrouwen op straat. "We willen mensen echt bewust maken over wat vrouwen dagelijks meemaken. Vrouwen begeleiden elkaar naar huis, houden sleutels in hun handen, vermijden bepaalde routes. We moeten die ruimte terug voor ons winnen", vertelt Astrid Haerens.  

Stickers

De tekst is sinds gisteren en ook tijdens nachtelijke plakacties opgedoken in verschillende steden - Oostende, Brugge, Gent, Antwerpen, Brussel, Vilvoorde, Hasselt, Luik - op precies die plekken waar vrouwen zich ooit ongemakkelijk hebben gevoeld, of daadwerkelijk zijn belaagd, lastiggevallen, aangerand, verkracht. In steegjes, parken en parkeergarages, in de metro of aan de bushalte. Zeker geen ludieke actie, benadrukken de initiatiefnemers, wel een symbolisch protest.

"Dit is voor mijn lichaam
dat op 12/11 werd aangeraakt
in de voetgangerslift
hardhandig zonder toestemming
schroeiende lucifers op mijn heupen
groeit wild vlees"

Astrid Haerens

De Partij voor de Poëzie liep al een tijd met het thema rond. De aanplakactie kwam in een stroomversnelling na de moord op Julie Van Espen, zonder het leed te willen recupereren. Astrid Haerens: “Mijn vriendinnen en ikzelf kregen allemaal al te maken met kleinere en grotere seksuele agressie. Het is hoog tijd dat we de publieke ruimte weer opeisen in plaats van bepaalde plekken te vermijden na onaangename ervaringen.”