West-Vlaams met Chris Dusauchoit: "pekkels"

Het Belgische vorstenpaar is deze week op staatsbezoek in Zuid-Korea. Ze zijn "op gank" zoals dat zo mooi heet in het West-Vlaams en ik heb onze koningin al gezien in een muzieklokaal bij een hele strenge lerares viool maar ook met onze vorst in een theehuis. En daar moesten ze hun schoenen uit doen en dus zag je de vorst op zijn sokken en de koningin blootsvoets. Nu ze heeft haar verre roots in Proven bij Poperinge, dus ze zal het niet erg vinden als ik zeg: "ze liept up heur blote pekkels."

"Pekkel" is een wonderlijk veelzijdig woord in het West-Vlaams. Zoals bij een fiets met een "pekkel". Dat heet officieel een fietsstandaard, "mo je ziet den dien van ‘ier da me die nie gon zeggen." Een "driepekkel" is een statief maar "pekkel" betekent niet alleen steun of voet, maar ook poot of been en zelfs hand. Als mijn vrouw een lekkere taart heeft gebakken zegt ze altijd: "bluuft erof me je pekkels." Het is een echte schat.

Bikkelen

Als we van iemand zeggen dat hij met zijn pekkels omhoog ligt, dan bedoelen we daarmee dat hij is komen te overlijden. Maar pekkels zijn ook nog eens bikkels, en daarmee spelen heet "pekkelen". "Zaaiers maaiers", zegt je dat iets?

Ik weet niet of onze vorstin veel "pekkelt" in Laken, ze speelt wel tennis geloof ik, en piano. Maar ik hoop vurig dat het volgende staatsbezoek naar Warschau gaat, dan kunnen we praten over "tjolen bie de Polen."