Reportagereeks rond Willem Vermandere in Avondpost

Het West-Vlaams monument Willem Vermandere wordt dit jaar 75 en Radio 2 viert mee. In aanloop naar zijn verjaardag brachten we een reportagereeks in Avondpost.

We laten zijn liedjes het verhaal doen: het levensverhaal van een zanger, beeldhouwer en ambachtsman die wrocht en wroetelt, die worstelt met het geloof, liefheeft, maar ook graag eens tegen zere schenen stampt. Naast Willem zelf en zijn nummers, laten we ook vrienden, familie en andere trawanten aan het woord.

Herbeluister de reportages opnieuw via deze link.

Extra fragmenten!

Aflevering 1: dochter Els

In de eerste aflevering gaat reporter Michaël langs bij Els, de dochter van Willem. Zij is, net zoals haar vader en grootvader, bezeten door de beeldhouwkunst.

Willem stapt zijn atelier binnen en vertelt wat zijn kunstwerken betekenen.

[ds nid:42411|build_mode:teaser]

Aflevering 2: Bange Blankeman

Als kind al was Willem Vermandere gefascineerd door de verhalen van missionarissen en hun verre reizen naar Afrika, Canada of Azië. Vanuit die liefde voor het exotische, groeide ook een groot respect voor andere culturen. In 91 maakte hij daarover Bange Blanke Man. Tegen wil en dank werd hij plots een icoon voor de linkse beweging in Vlaanderen, maar hij werd ook vergruisd en zelfs bedreigd door mensen uit rechtse kringen. De storm is ondertussen gaan liggen. Maar de vreemdeling, op zoek naar een beter leven, ver weg van de troost van thuis, blijft een terugkerend thema in Willems nummers.

Het protest tegen Bange Blankeman was soms fel.

[ds nid:42409|build_mode:teaser]

Aflevering 3: God & Co

Willem Vermandere woont in een vroeger café op het dorpsplein van Steenkerke, in de schaduw van de kerk. Dat kan je letterlijk nemen, maar ook figuurlijk. Als jonge gast was het zijn ambitie om pater te worden. Hij woonde zelfs een tijdlang in het klooster. Maar zijn zoekende aard, zijn liefde voor het beeldhouwen – in al haar zinnelijkheid, en zijn eigenzinnige kijk op het geloof maakten dat het regelmatig botste met de kerkleiders. Uiteindelijk besloot hij een ander pad te volgen. Maar het geloof speelt nog altijd een grote rol in zijn leven. En hoe hard hij zich ook tegen de kerk afzet, er is ook de aantrekking. In Zwijnaarde, bij Gent, heeft hij zelfs een eigen kamer bij de Paters Salesianen. Hij gaat er repeteren of blijft er overnachten wanneer hij optredens heeft ver van huis. Praktisch allemaal. Maar hij heeft er ook een beetje zijn hart verloren.

In het klooster van Salesianen voelt Willem zich thuis.

[ds nid:42410|build_mode:teaser]

Aflevering 4: Runeke's Litanie

Runeke is het eerste kleinzoontje van Willem. Hij zou een jaar of negentien geweest zijn nu. Maar het jongentje kwam al vroeg om het leven, door een ziekte. Zijn overlijden is één van de donkerste mijlpalen in Willems leven, al bloeide er snel ook weer nieuwe hoop uit die periode van intense tristesse.

De kentering kwam onder meer met Runeke’s Litanie, een aangrijpend nummer dat Willem voor zijn kleinzoontje schreef.

[ds nid:42412|build_mode:teaser]

De klarinet is de rode draad in het leven van Willem. Het was het instrument van zijn vader, die speelde bij de harmonie Sint-cecilia in Lauwe. En Willem zou al gauw zijn voorbeeld volgen.

[ds nid:42502|build_mode:teaser]

Als muzikant noemt Vermandere zichzelf een vogeltje, dat graag zo maar uit het niets een deuntje brengt. Hij houdt van improvisatie, fantaseren… Maar hij was toch ook onder de indruk toen zijn nummers enkele jaren gelden gearrangeerd werden en gebracht door het 80-koppige orkest van Ypriana, onder leiging van Nico Logghe.