radio2 wijs
De man van Radio 2-luisteraar Marleen was een alcoholist: "Ik kocht zelf zijn wijn zodat hij niet de auto moest nemen om naar de winkel te rijden"
di 27 apr. - 8:00
Marleens partner Jef was een alcoholist. Marleen wou hem heel graag helpen, maar dat lukte niet altijd: “Het alcoholprobleem is in ons gezin stilletjes binnengeslopen. Mijn man was een thuisdrinker. Ik heb hem meerdere malen van de drank afgehouden, maar dat was moeilijk. Alcoholisme neemt stilletjes aan toe, want het is niet zo dat je van de ene dag op de andere alcoholist wordt. Hij probeerde ervan af te blijven, maar dat is helemaal niet zo simpel. Ik heb het hem 100 keer gevraagd, hij heeft het mij 100 keer beloofd...”
"Ik wil zo een papa niet meer"
“We kregen er ruzie van", vertelt Marleen. "Ik had 2 kindjes die opgroeiden. Ze werden wat groter, dus ik probeerde het in ons gezin altijd zo sereen mogelijk te houden. Ik praatte er niet over als de kinderen erbij waren. Maar naarmate ze ouder werden, was dat moeilijk. Papa is uiteindelijk gestopt met drinken door onze dochter An, want zij kwam er eens op uit dat hij echt dronken was. An zei toen: “Ik wil zo een papa niet meer.” Jef had dit gehoord en de opmerking is blijven hangen. Toen An die opmerking gemaakt had, wou hij wel echt stoppen. We hebben toen samen hulp gezocht via de AA.”
Op het einde begon hij ook op zondag veel te drinken, maar maandag moest hij werken. Ik was zo bang dat hij zijn job zou verliezen.
De impact van een alcoholist op de partner
Een man hebben met een alcoholprobleem is angstaanjagend: “Hij heeft een tiental jaren gedronken. Al die tijd was ik heel bang dat hij eens de auto zou nemen. Soms ben ik bang dat ik zelf aan zijn probleem heb bij gedragen. Dat heb ik later pas ingezien. Mijn man was een wijndrinker en ik kocht eigenlijk zijn wijn. Ik had het idee: “Als ik de wijn in huis heb, gaat hij de auto niet nemen.” Ik heb hem 10 jaar de wijn ‘gegeven’."
"Mijn man was nooit agressief. Hij mocht ook altijd gaan werken. Hij dronk het meest op vrijdag en zaterdag. Tegen het einde ook op zondag en dat vond ik wel angstaanjagend, want hij moest maandag op zijn werk zijn. Hij had een verantwoordelijke job. Dat vond ik verschrikkelijk. Wat als er daar eens iets fout ging? Ik was ook bang dat hij zijn werk zou verliezen."
"Daarnaast had ik ook nog eens een groot schaamtegevoel," vertelt Marleen. Ze komt zelf uit een groot gezin: "Ik durfde het niet tegen mijn moeder of broers en zussen vertellen. Op de duur wisten ze het zelf ook wel, omdat ik uitnodigingen afzegde met een smoesje. Onze kinderen zijn heel vaak ziek geweest, ik heb heel vaak migraineaanvallen gehad, … Dat was natuurlijk niet waar, maar ik wist dat hij al te veel gedronken had.”
Op de duur wist mijn familie het wel, omdat ik vaak uitnodigingen afzegde met een smoesje.
De oplossing?
"Ik wist heel lang niet dat Al-Anon (een organisatie voor vrienden en familieleden voor mensen met een alcoholprobleem) bestond. Daar heb ik me laten ondersteunen. Ik ben dat te weten gekomen toen AA bij ons op bezoek kwam: “Voor jou is er ook een groep en ze werken op dezelfde manier dan wij." Ik had mijn man ook altijd beloofd dat ik hem ging helpen, als hij hulp ging zoeken. En het is het mooiste geschenk dat ik ooit gekregen heb. We zijn samen gestart. Hij naar de AA toe en ik naar Al-Anon.” Want Marleen moest hem op een correcte manier leren ondersteunen.
“Aan de partner en volwassen kinderen: zoek hulp. Er zijn heel veel instanties waar je terecht kan.” Jef is ondertussen overleden, maar hij is wel nog 25 jaar nuchter geweest. Hij is ook heel actief geweest in de AA-beweging en daar gaat Marleen hem altijd dankbaar voor zijn.
