Radio2-luisteraar Jackie over kaal worden: "Mijn haar viel geleidelijk aan uit en dat ging gepaard met veel tranen"

Jackie uit Buggenhout is net voorbij 60, maar rond haar 50 begon ze stilletjes aan haar haar te verliezen: “Ik heb nog haar, maar sommige periodes valt het heel erg op en andere wat minder. Hoe het komt dat mijn haar is beginnen uitvallen, weet ik niet, maar het was wel met veel tranen.” 

"Je moet je erbij neerleggen"

“Ik heb altijd heel dun haar gehad, maar heb nooit plukjes haar gevonden", vertelt Jackie. "Dus het ging heel geleidelijk aan. Ik vind het nog steeds moeilijk. Er is een kapster die me een camouflagemiddeltje heeft aangeraden dat ik af en toe wel gebruik. Dat is een poeder dat je over je hoofd strooit.” 

“Mijn haar verliezen kwam bij mij heel hard binnen. Op een bepaald moment stond ik in een winkel, ik droeg een pruik, en er liep een vrouw rond met nog minder haar dan ik. En ik dacht: als zij naar een winkel durft gaan zonder pruik, waarom zou ik er dan een dragen? Op dat moment heb ik tegen mezelf gezegd: "Zet het van je af. Ze moeten je maar nemen zoals je bent." En dat is niet makkelijk, maar stilletjes aan moet je je erbij neerleggen.” 

16 jaar

Thomas begon kaal te worden rond zijn 16 jaar: "Ik had mooi lang haar en opeens viel dat uit, dus dat was echt niet fijn. Ik was toen ook de eerste van mijn leeftijdsgenoten. In het begin heb ik dat proberen camoufleren, maar dat lukte na een tijd niet meer. Mijn mama kon niet naar de apotheker gaan zonder iets mee te nemen tegen haaruitval. Ik heb enorm veel dingen geprobeerd, maar niets hielp en het was ook nog eens duur."

Kalen zonder balen

Hij schreef er zelfs een boek over 'Kalen zonder balen': "Ik vond het heel vervelend, je bent je er altijd bewust van. Door een boek te beginnen schrijven, dacht ik: 'Wat ik allemaal aan het proberen ben, slaat op niets, ik scheer het gewoon af.' En uiteindelijk vond iedereen dat veel beter."