Jef Vermassen: "In elk pleidooi zit iets ingebouwd voor mijn vrouw, dat alléén zij begrijpt"

73 is hij al, Jef Vermassen, maar hij is nog altijd smoorverliefd. "Dat is raar om te zeggen op je 73ste, maar ik ben nog altijd verliefd. Ze is de vrouw van mijn leven. Wij kunnen een uur in de auto zitten zonder bijna iets tegen elkaar te zeggen, maar we voelen alles wel goed aan. Dat heeft natuurlijk met geluk te maken dat je de partner vindt die bij jou past. En zij past zo goed bij mij. Dan is het plezierig leven hé, want ik zie zoveel koppels die bij elkaar blijven voor de kinderen, voor de financiën of voor het geloof. Dan denk ik, ga dan toch gewoon uit elkaar."

"In mijn pleidooi zit altijd iets voor mijn vrouw"

Ook in de rechtbank is zijn vrouw nooit ver weg. "Het plezante is dat er altijd in mijn pleidooi iets is ingebouwd dat alleen zij begrijpt. En dan kijken we elkaar aan, lachen we eens naar elkaar, en dan weet ze 'dat was een cadeautje'."

"Ik kan ze niet goed missen"

Dat zijn hart nog altijd sneller gaat slaan voor zijn vrouw blijkt ook uit het gemis dat hij nog altijd voelt wanneer ze er niet is. "Ik kan ze niet goed missen. Ze gaat binnenkort weer drie dagen op yogaweekend met vriendinnen, nadat ze dat vorig jaar voor de eerste keer heeft gedaan. En toen was mijn reactie: 'dat kan toch niet dat wij drie dagen niet samen gaan zijn?' En dan heb ik het zo geregeld dat ik daar toen een lezing kon geven. Ik heb echt aan de verantwoordelijke gevraagd, 'mag ik dàn ook mee?'. Op den duur heb ik er ook mee yoga-oefeningen gedaan! Maar dit jaar heb toch ik gezegd, ga maar alleen, of ze gaan daar ook denken, steek een tut in zijn mond", klinkt het al lachend.

Maar ook omgekeerd is de liefde minstens even groot. "Omdat mijn vrouw en ik zo goed overeen komen, gaat mijn vrouw ongelofelijk triestig zijn op de dag dat ik sterf. En dan ben ik er niet om haar en de kinderen te troosten. Als ik er het meest nodig ga zijn, ga ik er niet zijn, dat vind ik vreselijk."