Tracktocht
Gilda De Bal: "Je koopt geen kind voor jezelf. Je schenkt iemand het leven"
za 27 jul. - 8:00
De man van haar leven, dat is Vic De Wachter, al 37 jaar. "We hebben elkaar leren kennen op de KVS. We speelden broer en zus en daarna is het nooit meer goedgekomen. Het was een echte vonk. Vic was nog getrouwd. Ik was niet meer getrouwd, maar had een kindje van 3 jaar. Het was niet altijd makkelijk. Sommige dagen waren de stormen niet te overzien. Echt verzuipen, alle twee. En sommige dagen ging het echt fantastisch. De problemen van een nieuw samengesteld gezin."
Leven schenken
Toen ze Vic ontmoette had Gilda dus al een dochter, Sarah, zij is intussen 40 en woont en werkt in Nederland. "Ik had een groot verlangen om moeder te worden, dat klopt. Maar ik moet opletten om niet te egoïstisch te klinken, want je 'schenkt' iemand het leven. Je krijgt, je koopt geen kinderen voor jezelf. Je wil iemand het leven schenken. Het is altijd een beetje moeilijk als je zegt: 'Ik wou dat graag'. Dat is heel dubbel."
"Als ik er nu op terugkijk, nu ik een kleindochter heb, was ik een mama die een beetje té bezig was. Nu besef ik hoeveel tijd ik verloren heb met haar. Ze was veel bij mijn ouders, gelukkig, want ik was alleen met haar. Tot Vic kwam, maar ja, die werkte ook natuurlijk.
"Het is een beetje dubbel. Je wil het dan, je hebt het dan, je wil dat een leven 'schoppen' maar eigenlijk kun je dat niet genoeg bijstaan. Ik ben mijn ouders eeuwig dankbaar, want zij hebben haar uitstekend opgevangen. Ze was altijd welkom, niets was te veel. Toen ze 7 jaar was en we naar Gent gingen wonen, waren mijn ouders in schok. Want ik pakte dat kind af. Maar ik dacht: 'jullie hebben mij toch ook het leven geschonken, ik moet dus toch ook kunnen doen wat ik graag doe.'"
"Ik heb een heel goede band nu met Sarah. We kunnen af en toe eens botsen, maar er daarna ook mee lachen. Zij heeft ook een hele goede band met Vic. Het is eigenlijk een beetje bijzonder. Zij hebben iets waar ik niet tussenkom en omgekeerd."
Onvoorwaardelijke liefde
"Onze kleindochter is nu 10 maanden en ik - Vic trouwens ook niet - had helemaal niet zien aankomen wat dat teweegbrengt in je leven. 'Moeten die in deze tijd nog kinderen op de wereld zetten?' Dat was mijn gewetensvraag. 'Allez, mannen, moet dat nu? De wereld wordt er niet mooier op.'"
"Ze deden het dan toch en als het er was en wij gingen naar het ziekenhuis en dat kind lag daar... Daar gebeurde iets met ons. Onvoorwaardelijk liefde. Je kan daar niet tegen vechten. Het heeft er behoorlijk ingehakt. Wij krijgen regelmatig filmpjes doorgestuurd en wij kunnen daar met z'n twee, gelijk twee oude zakken, naar zitten kijken: 'Maar allez, wat een wonder!'"