"Ik voel me geen pleegouder, wij zijn meer grootouders": Marnix en Jo vangen kinderen met autisme op

Vier jaar geleden startte pleegzorg Oost-Vlaanderen, in samenwerking met vzw Tanderuis, een project op om meer opvangplaatsen te vinden voor kinderen met autisme. Want dat blijkt moeilijk te gaan. Momenteel zijn er zeven gezinnen die opvang bieden aan negen kinderen. Marnix en Jo vangen drie van die kinderen op bij hen thuis.

Ik voel me geen pleegouder

"Zelf hebben we al kinderen, ook kinderen met autisme. Dus voor ons was het niet zo'n grote stap", zegt Marnix. Vzw Tanderuis vroeg Marnix en Jo of ze soms een kindje met autisme wilden opvangen. "Jo was direct enthousiast, en ik eigenlijk ook. Ondertussen vangen we al anderhalf jaar drie kinderen op. Dat loopt goed."

Marnix en Jo zijn maar af en toe pleegouder. "De kinderen hebben nog steeds hun ouders, maar soms komen ze eens bij ons langs, dat is één dag per maand. Dan doen we uitstapjes, zoals grootouders ook doen. Eigenlijk voel ik me ook als een grootouder, we verwennen de kinderen meer dan de ouders, dat is typisch grootouders", lacht Marnix.

Structuur doorbreken

Kinderen met autisme hebben vaak nood aan een goede structuur zegt Marnix. "Maar ze moeten ook leren dat het anders kan. Dat leren ze hier. Een van de gastjes had een heel ritueel om te gaan slapen. Er was een lijst die we in volgorde moesten aflopen. Eerst tandjes poetsen, dan pamper, dan het verhaaltje... Als je van de lijst afweek was er paniek en gedoe. Maar nu na een jaar, mag die lijst al aan de kant, en komt het verhaaltje al eens voor het tandenpoetsen."

Win-winsituatie voor iedereen

De kinderen komen één keer per maand langs bij Marnix en Jo. "Het is dus niet dat wij de ouders vervangen. De kinderen hebben heel goede ouders want om je kind toe te vertrouwen aan een ander gezin, moet je een goede ouder zijn." Het is dus niet de bedoeling dat de kinderen permanent opgevangen worden. "Als de kinderen bij ons zijn, kunnen de ouders eens uitblazen, hebben wij opnieuw kinderen in huis, én leren de kinderen een andere gezinssituatie kennen. Dat is een win-win voor iedereen."

Marnix snapt wel dat het moeilijk lijkt om pleegouder te worden. "Het lijkt misschien afschrikkend voor mensen met 'gewone kinderen', maar het zijn kinderen zoals een ander. Soms hebben ze iets meer aandacht nodig, maar die krijg je dubbel en dik terug."

Loop je ook warm om er af en toe te zijn voor een kind met autisme? Ga dan naar de website van vzw Tanderuis.