Klassieker met een verhaal: Luc verraste zijn vrouw met een eigen versie van 'Huisje in Montmartre' van Will Tura: "Ons huisje in Koekelare bestaat echt"

Toen Luc en Gina trouwden in 1982 zorgde Luc voor een verrassing van formaat met zijn zelfgeschreven tekst op Will Tura's liedje 'Huisje in Montmarte'. "Ik heb eigenlijk niet lang moeten nadenken over de tekst, die vloeide er gewoon uit." Luc maakte zijn optreden extra bijzonder en riep de hulp in van een orkest: "Iedereen had toen een een dj op z'n trouwfeest, ook Gina wou liever een dj, maar ik vond een orkest toch net iets specialer." 

"Het was écht een verrassing voor mij, ik wist van niks", vertelt Gina. "Op de receptie voelde ik dat er iets gaande was, maar het was pas op het moment dat ik naar voor geroepen werd in de zaal, dat ik wist wat er te gebeuren stond." Een muzikale ode van Luc dus. "Het was een onderstreping van zijn liefde voor mij, en nu zoveel jaren later zijn we nog altijd een gelukkig koppel."

Het huisje in Montmartre werd een huisje in Koekelare in de nieuwe tekst van Luc. "We waren toen ons huis aan het bouwen in Koekelare. Ik was het zelf samen met mijn schoonvader aan het bouwen. We wonen er vandaag nog altijd."

Jaren later mocht Luc het liedje nog eens zingen, voor niemand minder dan Luc Appermont. "Ik deed mee aan de 'Pak de poen show' en Luc Appermont vroeg me toen om het liedje nog eens te zingen. Ik heb dat moment gegrepen om daarna sponsors te verzamelen om mijn eerste single uit te brengen." Het bleef dus niet bij de gezongen ode op het trouwfeest, want Luc startte een carrière als zanger-entertainer. "Ik heb veel senioren-namiddagen georganiseerd en kinderanimatie verzorgd. Ik heb veel mensen vreugde en plezier kunnen brengen met zang en humor." 

Ook Gina speelt daarbij een belangrijke rol. "Ik help altijd alles opstellen en ik verzorg de techniek. Ik ben zelf geen podiummens, ik hou me liever op de achtergrond. Zo zie je maar dat tegenpolen echt wel goed werken in een relatie!"

"Het nummer blijft toch iets met ons doen"

Vandaag betekent het nummer nog altijd veel voor het koppel. "Het blaadje papier waarop ik het nummer heb geschreven zit nog altijd in ons trouwalbum. Ik kreeg de krop in de keel toen ik het liedje nog eens wou zingen na zoveel jaar. Het blijft toch iets met ons doen."