Marleen Merckx: "Het is altijd mijn droom geweest om actrice te worden"

Een bewogen kindertijd

Met deze zwart-witfoto blikt Marleen Merckx terug op het prille begin. De Vlaamse actrice was hier nog maar een paar dagen oud en wordt vergezeld door haar moeder, vader, zus en broers. Ze is de jongste van vier.

“Deze foto doet me denken aan mijn kindertijd, wat toch wel een bewogen periode was. Mijn papa is gestorven toen ik vijf jaar was, ik heb hem niet zo lang gekend. Vanaf dat moment is mijn moeder ons streng beginnen opvoeden. Daarbovenop nam ze nog eens het bedrijf van mijn vader over. Na een tijd viel dat niet meer te combineren, waardoor er een meid kwam inwonen bij ons. Die meid liet ons, naar mijn moeder haar zin, veel te veel toe. Ze heeft toen weer het heft in handen genomen en de zaak van mijn vader verkocht.”

Mijn beste maatje

De tweede foto uit Marleens fotoalbum is er niet zomaar eentje, het is het doodsprentje van haar jongste broer waar ze twee jaar geleden jammer genoeg afscheid van moest nemen. Voor haar was hij niet alleen haar broer, maar ook haar beste maatje.

“Mijn broer is gestorven op 26 maart 2020 tijdens de strenge lockdown aan corona. Hij was één van de eerste tweehonderd mensen die gestorven zijn aan het virus. Mijn broer was herstellende van kanker en we hadden nog gezegd dat hij echt geen corona mocht krijgen op dat moment. Een dag later was het al zover. We mochten nog afscheid gaan nemen van hem in het ziekenhuis en het leek alsof we op een andere planeet beland waren. We mochten elkaar niet knuffelen, er was bijna niemand in het ziekenhuis en als je iemand zag was die helemaal ingepakt in een astronautenpak.”

De appel valt niet ver van de boom

Ook de derde foto in Marleen haar fotoalbum is eentje met een speciale betekenis, want het was het geboortekaartje van haar dochter Britt.

“Het klinkt misschien cliché, maar dat was één van de mooiste dagen in mijn leven. Ik heb heel lang geen kinderwens gehad en ben dan toch bevallen op mijn veertigste. Het is niet zo dat ik geen kinderen wou, maar ik wou het ook niet forceren. Het moederinstinct was er gewoon een lange tijd niet en ineens was het er wel.”

“Op een gegeven moment stelde ik mij de vraag of ik oud wou worden zonder kroost… en toen was het antwoord er snel. Na de geboorte van Britt wou ik nog meer kinderen, maar dat ging niet zo gemakkelijk. Ik heb toen drie miskramen gehad, een grote familie zal het dus nooit worden. Ondertussen is Britt vierentwintig en treedt ze in mijn voetsporen. Binnenkort kan ze zichzelf officieel actrice noemen en dat maakt me blij. Ik zie hoe gelukkig ze is als ze kan acteren.”

Een actrice in hart en nieren

“Deze foto dateert van 1980 en werd genomen tijdens mijn afstudeerexamen. Het was altijd mijn droom om actrice te worden. Op mijn twaalfde wist ik al wat ik later wou worden. Ik was altijd de entertainer van de familie, ging te pas en te onpas op de tafel staan en deed maar al te graag sketches na.”

“Ook in het middelbaar gingen we af en toe naar voorstellingen kijken en ik vond dat altijd magisch. Toen dacht ik echt ‘Als dit je beroep kan zijn, ga je nooit tegen je zin werken’. Ik vertelde thuis over mijn grote droom, maar mijn moeder vond dat nooit een goed idee. Achteraf gezien kan ik haar dat ook niet kwalijk nemen, dat was gewoon typisch voor die tijd. Mijn moeder heeft mijn studies ook nooit betaald, ik ben op zoek gegaan naar een job om mijn studentenleven te kunnen financieren. Dat is mij uiteindelijk gelukt en ik ben daar ook wel hard door geworden.”

Simonne in Thuis

Het fotoalbum van Marleen eindigt met een foto zoals de meesten onder ons haar kennen: als Simonne in Thuis. De foto werd gemaakt op de dag dat ze met haar wederhelft Frank in het huwelijksbootje stapte.

“Dit is echt een foto van Frank en Simonne in hun hoogdagen. Het was eigenlijk niet de bedoeling dat Frank met mij ging trouwen. Hij was een flierefluiter en ik was gewoon zijn maîtresse. De schrijvers van het programma zagen na een tijdje dat het stel ‘Frank en Simonne’ wel klopte en kozen er dan toch voor om ons te laten trouwen.”

“Ik ga die dag nooit vergeten, ik weet zelfs nog dat het aflevering vijfhonderd was. De opnames gebeuren op de eerste dag dat ik terug ging werken na mijn zwangerschapsverlof. Ik heb die dag vaak naar huis gebeld om te vragen hoe het met de baby ging, iets wat veel kersverse mama’s zullen herkennen. We waren ook net op vakantie geweest, vandaar dat ik zo mooi bruin ben."