radio2 wijs
Ouderenpsycholoog Luc Van de Ven over pensioen: “Mensen identificeren zich erg met hun job die dan plots weg valt. Je blijft dus verscheurd achter”
vr 27 nov. - 1:48
“Ik heb mijn job zelf nog niet kunnen en durven lossen. Het is te zeggen, men heeft mij gevraagd om nog een paar halve dagen raadplegingen te doen in Gasthuisberg. Dat stond mij erg aan. Ik ben dus halftijds op pensioen, wat officieel niet kan, maar in praktijk is het zo. Ik had nog teveel goesting om de dingen die ik graag deed helemaal los te laten.”
Laat mensen beroep doen op je competenties
“Zolang ik goesting heb, en mentaal en fysiek de dingen kan doen, en andere mensen willen beroep op mijn competentie doen, zou ik een aantal dingen niet willen lossen. Ik denk dat dat voor heel wat mensen het geval is. Aan de andere kant moet je kunnen een stap opzij zetten, want jongeren moeten een kans krijgen. Maar het bedrijf, je organisatie, moet dus kunnen beroep doen op de competenties die er wel nog zijn. Zoek daar een evenwicht in, want dat is een belangrijke opdracht, zowel voor het individu dat ouder wordt als voor het bedrijf.”
Zolang ikgoesting heb, en mentaal en fysiek de dingen kandoen, en andere mensen willen beroep op mijncompetentie doen, zou ik een aantal dingen niet willen lossen.
Je identificeert je te veel met je job
“Het hoort niet dat mensen zeggen dat het moeilijk is om op pensioen te gaan. Dat is niet gepast. Mensen doen pocherig over hun pensioen. Je moet het toejuichen en genieten van het zuur verdiende geld … Maar er zijn veel redenen waarom het toch ingrijpend is. Tot vandaag identificeren heel wat mensen, en vooral mannen, zich erg met hun job die dan plots weg valt… Je blijft dus verscheurd achter. Dat geven ze vaak niet toe in groep, maar wel als je hen onder vier ogen spreekt.”
“Tot nu toe is dat moeilijker bij mannen dan bij vrouwen, al zal dit wel veranderen. Vrouwen hadden 2 tot 3 voltijdse, equivalente jobs tegelijkertijd uit te oefenen en als er één weg valt, nu ja … Daar valt zeker mee te leven. Mannen hebben maar één engagement: “Mij waarmaken op het werk.” Dat verschilt ook van werk tot werk uiteraard. Maar als dat ene engagement wegvalt, weet je tijdelijk niet van welk hout pijlen maken.”
“Tijden hun carrière hebben ze te weinig alternatieven uitgebouwd. Zoiets bereid je niet snel voor het laatste jaar van je carrière, dat moet je vroeger voorbereiden. Als je je wil engageren in verenigingen en hobby’s moet je er eerder mee starten. Mensen zetten alles op hun werk en als dat wegvalt, blijft er niets meer over. Ze zoeken een nieuw evenwicht en weten niet goed van welk hout pijlen te maken. Ze vallen dus vaak in een zwart gat en willen niet toegeven dat op pensioen gaan moeilijk is."
