Psycholoog Bavo Vroman over gamen: "De helft van de Belgen gamet, ook je oma die Candy Crush speelt. Ook dat is gamen"

“Door corona ging er veel sociaal contact verloren. Met gamen kan je een soort virtuele teambuildingsactiviteit doen met familie, vrienden of collega’s. Gamen is een hele community geworden. Je hebt bijvoorbeeld Discord, een online communicatieplatform. Daar kan je met 1000 anderen samenkomen, spelletjes spellen en ondertussen met elkaar praten", legt Bavo uit.

"De helft van de Belgen gamet, ook je oma die Candy Crush speelt. Dat is ook gamen"

Veel mensen hebben een negatief beeld over gamen, maar volgens Bavo is dat niet nodig: “Ik denk enerzijds onbekend is onbemind. De game-industrie is enorm veranderd de laatste 15 jaar. Ouders van nu zijn er zelf niet mee opgegroeid en kennen het niet.  Ze staan er angstig tegenover, zeker wanneer hun kinderen constant gamen.” 

Gamen wordt ook vaak gelinkt met een verslaving: “De extremen krijgen altijd meer aandacht. 3 procent van de Belgen zou een gameverslaving hebben. Wanneer dat uitgelicht wordt, denken mensen snel: ‘Gamen is gevaarlijk.’ Dat is helemaal niet zo. De helft van de Belgen gamet, ook je oma die Candy Crush speelt. Dat is ook gamen.” 

Toch is Bavo zelf wel een periode verslaafd geweest aan gamen: “Ik heb daar zeker uit geleerd. Het is belangrijk dat je mensen rond je hebt. Wanneer je je schaamt over iets of je slecht voelt, hebben we snel de neiging om ons te gaan isoleren. Maar eigenlijk zijn er heel veel mensen die je willen helpen. Ik besefte dat ik een probleem had toen ik al mijn negatieve gevoelens en gedachten begon te onderdrukken door te gamen. In plaats van die problemen aan te pakken, ging ik dan gamen. Op dat moment gamede ik twaalf uur per dag."

“Door weg te gaan uit de omgeving waar ik altijd game, ben ik uiteindelijk van de verslaving afgeraakt. Ik zat op kot en daar stond mijn computer. Ik heb besloten om elke dag naar een andere plek te gaan om daar eerst te werken. Dat heb ik twee maanden gedaan en zo is die verslaving voorbij gegaan." 

"Dat heb ik helemaal zelf gedaan met de hulp van mijn vriendin. Het heeft niet veel zin om als omgeving iemand met een verslaving te verplichten om naar een oplossing te zoeken. Je kan hen wel helpen om de eerste stap te zetten.” Deze ervaring zorgde ervoor dat Bavo GameChangers oprichtte, een community waar mensen met een gameverslaving terechtkunnen.

Hoe begeleid je als ouder je kinderen in het gamen?

Hoe kan je nu zelf je kinderen helpen om op een gezonde manier te gamen? “Gamen wordt eigenlijk pas echt een probleem wanneer je in het dagelijkse leven problemen begint op te merken. Bijvoorbeeld wanneer je kinderen zich terugtrekken op sociaal vlak, er een afstand ontstaat in het gezin, de hygiëne achteruitgaat of de studies eronder lijden. Het is belangrijk om als ouder het goede voorbeeld te geven. Wanneer je tijdens het eten 'Het Journaal' opzet kan dat het gevoel geven dat het oké is dat je kind ook een scherm bovenhaalt.” 

"Probeer interesse te tonen in de games die je kind speelt. Stel vragen of speel samen eens een spel. Las schermvrije momenten in en zorg ervoor dat je die kwaliteitsvol maakt. Zoek zelf op die momenten  ook geen schermen op zoals je gsm of de televisie. Doe samen iets leuk en speel eens een gezelschapsspel."

Wanneer kinderen gamen, spelen ze ook niet altijd enkel schietspelletjes, besluit Bavo: “Er zijn heel veel verschillende genres. Zoals puzzels of Minecraft waar je dingen kan bouwen." Gamen kan ook goed zijn voor je ontwikkeling en je kan eruit leren: “Een voorbeeld van zo een spel is Assassin's Creed. Het is soms gewelddadig, maar die spelletjes worden gemaakt in een historische context. Op een bepaald moment speelde het spel zich af in Venetië. Wanneer ik in het zesde middelbaar met school naar Venetië ging, wist ik mijn weg daar al. Enkel omdat ik dat spel gespeeld had.”