Roland van Campenout in De Rotonde: "Ik heb een vriendin, maar we wonen niet samen. Zo hebben we nog ons eigen leven"

“Toen ik tussen de 14 en 18 jaar oud was, ben ik ‘de roep van de natuur’ gaan ontdekken. Ik ging naar thé dansants en discotheken, maar ik was als tiener zeer verlegen. Ik was erg geliefd bij de dames om de Rock ’n Roll te dansen, maar voor de slows gingen ze naar mijn vrienden (lacht). Mijn vrienden waren gewoon rap, want tijdens die slows kon je de madammen binnendoen. Ik stond altijd maar pinten te drinken aan de toog en zij waren weg met de buit! (lacht)”

De liefde 

Christel polst ook naar Roland zijn romantische idee van liefde. “Is dat dan een vrouw hebben en kinderen? Want dat is voor mij een ander paar mouwen. Dat heeft toch tot mijn 30 à 40 jaar geduurd om daarover na te denken. Vroeger wou ik dat helemaal niet, ik was een muzikant in hart en nieren. Thuis zitten met bijvoorbeeld vrouw en kinderen, dat vond ik een blok aan mijn been. Een mens wordt ouder en dan veranderen je gedachten hierover. Ik heb het een tijdje geprobeerd, maar samenwonen blijft toch een moeilijke verbintenis voor mij.”

“Als we de balans van mijn leven opmaken, dan denk ik dat ik meer alleen heb rondgetrokken. Ik heb ook een tijdje op de achterste bank van mijn auto geslapen. Mijn leeftijd doet natuurlijk ook veel: hoe ouder ik word, hoe meer ik een kluizenaar word. Zo na een optreden blijven hangen, dat is niet meer aan mij besteed. Ik denk nu vooral: ik heb mijn job gedaan en ik kan naar huis. Maar tegenwoordig moet je met iedereen een selfie nemen en dan verlang ik eigenlijk echt om thuis te zijn. Om de sleutel van mijn deur open te doen en mijn eigen voorwerpen te zien. Ik kijk dan zelfs graag naar mijn afwas en mijn rommel. Ik ben gewoon echt hemels gelukkig als ik alleen thuis kan zijn. Ik vind dat zalig!”

LAT - relatie

Christel vraagt zich af of er momenteel een vrouw is in het leven van Roland. “Er is momenteel een vrouw in mijn leven maar wij wonen niet samen. We zien elkaar graag en ik ben heel tevreden met mijn vriendin. Maar samenwonen? Dat niet. Dat zorgt ervoor dat we elk nog ons eigen leven hebben. Als ik bijvoorbeeld een hele dag wil boetseren, dan kan dat. Maar ik ben altijd blij om haar te zien. Op deze manier is dat voor mij een ideale wereld: mijn eigen privé-leventje en op de juiste tijden kan ik toch met iemand samen zijn. Ik zie ook rondom mij mensen die voor elkaar zorgen. Ik denk dat ik momenteel ook kan zo voor iemand zorgen. Maar dan moet je die persoon wel doodgraag zien. ”