radio2 zintuigen
Stef Bos: "Het zware ongeval van mijn kinderen heeft mijn leven veranderd"
ma 2 mei - 7:04

"We denken dat we het leven kunnen sturen, dat de maatschappij maakbaar is. Maar corona, de oorlog in Oekraïne, ze doen ons beseffen dat we eigenlijk op drijfzand zitten. Dat we niet alles in de hand hebben. Er is de geschiedenis, een snelstromende rivier die alles en iedereen meesleept. Maar ook op persoonlijk vlak worden we soms 'meegesleurd' door de gebeurtenissen. Niemand ontsnapt er aan. Je moeder gaat dood. Dat wil je niet, maar het gebeurt. En daar moet je iets mee aanvangen, iets uit leren."
Alles wat buiten je om gebeurt, wordt een soort film waar jij geen deel meer van uitmaakt.
"Op 18 januari kreeg mijn schoonvader, uit het niets, een hartstilstand. Hij zat toen in de wagen met zijn vrouw en twee van onze kinderen. Ze vlogen in het ravijn. Mijn schoonmoeder overleed ter plekke, onze twee kinderen zaten achteraan en waren zwaar gewond."
Het telefoontje dat je leven verandert
"Op het moment dat wij telefoon kregen, veranderde mijn leven. Ik wist toen niet hoe het met mijn kinderen ging. Die medische informatie mocht de politie niet geven. Ik heb toen 2 uur in vrije val in mijn hoofd gezeten want ik dacht dat twee van onze kinderen er niet meer waren. Als je zo'n nieuws hoort, hangt je hele leven aan een zijden draad. Je gaat in vrije val."
"Op dat moment ga je een parallelle wereld binnen. Alles wat buiten je om gebeurt, wordt een soort film waar jij geen deel meer van uitmaakt. Je kijkt door een wazig raam naar buiten. Je ziet de werkelijkheid, je bent er ook deel van, maar eigenlijk ben je er niet meer. Het is alsof je zintuigen verdoofd zijn. Je bent in shock."
Tijdelijk blind
Mijn zoontje, die er heel erg aan toe was (hij werd uit de auto geslingerd en het is een wonder dat hij nog leeft), vertelde dat hij tijdens het ongeluk blind was geweest. Neurologisch kan dat blijkbaar, dat je als het ware volledig 'blokt'. Hij is dus wel degelijk een paar minuten blind geweest, terwijl hij gewoon kon zien. Het is alsof zijn hersenen zeiden: 'Dit hoef je niet te zien'. Je moet weten, zijn hele onderlichaam lag uit elkaar."
Sinds het ongeval voelt Stef Bos zich ongenaakbaarder. "Ik voer geen bullshit gesprekken meer. Ik zeg waar het op staat. We hebben geen tijd te verliezen."