Uniek gesprek met Will Tura en producer Jean Kluger: "Jenny noemt hem altijd Arthur. Maar dat zal ik nooit zeggen. Voor mij is hij altijd Will Tura"

"Ik had alles over voor mijn carrière. Alles"

Het lijkt vandaag ondenkbaar maar de carrière van Will Tura kwam maar moeilijk van de grond. Aan zijn passie voor muziek lag het niet want Will was als kind al in de ban van noten en melodieën. Op school blonk hij nergens in uit maar dat deerde niet. Will wilde artiest worden. En hij kreeg daarbij veel steun van zijn mama. Zij was het die in 1957 een platencontract voor hem versierde bij de grote Brusselse producer Jacques Kluger. En eens dat in kannen en kruiken was, verhuisde het hele gezin van Veurne naar Kampenhout sas. 

Will Tura en Jacques Kluger hadden meteen een goeie band. "Met Jacques voelde ik dat het muzikaal klikte. Ik twijfelde soms aan mezelf maar Jacques gaf me het vertrouwen om door te gaan." De eerste jaren van zijn carrière waren ook niet makkelijk. Om het met de woorden van Jean Kluger te zeggen: "Will was ontzettend populair, vooral bij de meisjes, maar hij verkocht geen platen." Pas in 1962 kwam er eindelijk succes. Dankzij de single 'Eenzaam zonder jou'. 

Ook tussen Jean Kluger en Will Tura klikte het. Ze werkte tientallen jaren samen, maar toch noemt Jean Will geen vriend. We werkten altijd in de studio. En er was altijd iemand bij. Will zong zijn partijen in en ik zat als producer achter het venster. Dat is geen normale relatie." Beide heren hebben veel respect voor elkaar en ze aanvaarden makkelijk kritiek. "Ik heb Will nooit vals horen zingen. Maar het gebeurde wel dat een optreden minder goed was. Na elk optreden maakte ik een lijstje van dingen die ik wel en niet goed vond", vertelt Jean.

"Je moest vrijgezel zijn om succes te hebben"

De jonge Arthur Blanckaert was bij momenten opgejaagd wild. Hij was het eerste echte Vlaamse tieneridool. Hij moest de meisjes letterlijk van zich afslaan. "Het was soms lastig. De vrouwen waren fantastisch. Maar ik wist dat ik me niet mocht laten gaan. Dat zou slecht zijn voor mijn carrière." Dus focuste Will zich 100% op zijn werk. Totdat Jenny passeerde. Zij zou de vrouw van zijn leven worden. Dat zag ook Jean Kluger. "Will moest de juiste keuze maken. Toen Jenny passeerde, dacht ik: 'That's the girl!'"

Arthur en Jenny hielden hun relatie lange tijd verborgen. Pas één dag voordat ze trouwden, werd Jenny aan de buitenwereld voorgesteld. "In die tijd moest je vrijgezel zijn om succes te hebben. En we hebben dat dus ook zo gespeeld." Jenny werd gelukkig wel goed onthaald in Vlaanderen. "We waren op huwelijksreis in Sri Lanka. En ik kreeg een telegram van Jean. Hij schreef: 'Jenny prachtig binnen gekomen in de huiskamer.' Dat vond ik heel schoon." 

"Jenny is een gouden vrouw"

Arthur en Jenny hebben twee kinderen: David en Sandy. En het is geen geheim dat de kinderen hun opvoeding voornamelijk te danken hebben aan Jenny. "Jenny is een verstandige vrouw. Maar ze heeft ook gekozen voor dat leven. Er was vertrouwen langs beide kanten." 

De papa Arthur Blanckaert heeft niks te maken met de artiest Will Tura. "Ik heb me thuis nooit als artiest opgesteld. Tot op die hoogte zelfs dat zijn mijn zoon David begin jaren 90 thuis kwam met de single 'Arme Joe' van Noordkaap. Hij vond dat een goed nummer. Ook toen ik hem vertelde dat ik het origineel had uitgebracht. (lacht)" Will Tura omschrijft zichzelf als een strenge papa die weet wat hij wilt. "Ik zie mijn kinderen heel graag. En ik heb er veel voor over. Maar wat ze doen, moet wel oké zijn voor mij. Anders is het niet tof." 

Dat de mens Arthur Blanckaert nooit helemaal zal samenvallen met de artiest Will Tura, blijkt ook uit de relatie met Jean Kluger. "Jenny noemt hem altijd Arthur. Maar dat zal ik nooit zeggen. Voor mij is hij altijd Will Tura."

"Hoop doet leven" 

Het leven heeft Will Tura niet gespaard. De eerste klap kwam al begin jaren 60. De dood van Jacques Kluger. "Ik heb daar echt van afgezien." Will Tura was zijn mentor kwijt. Ook de dood van zijn twee broers Jean-Marie en Staf komt hard aan. Zijn broer Staf laat niet alleen een leegte achter in de familie. Ook tijdens concerten mist Will Tura hem verschrikkelijk. "Staf regelde alles voor mij. Hij verzorgde ook het licht. Ik had er lang moeite mee om de technicus te zien die hem verving." 

Will vindt troost in zijn muziek. Dat weet ook Jean Kluger. "Het lied 'Alleen gaan' gaat over Staf. En als je 'Hoop doet leven' speelt, dan denk je aan Jean-Marie. En bij 'Ik mis je zo', denk je misschien aan mij. (lacht)" 

"Gaan de mensen vandaag wel komen?" 

Will Tura rijdt nog altijd zelf naar z'n optredens. Een chauffeur heeft hij niet nodig. "Ik houd van auto's en van autorijden. In een auto kan ik me uitleven en tot rust komen." Volgens Jean Kluger is dat het beste. "Als je voor een optreden met hem in de auto zit, merk je dat hij zenuwachtig is. Hij is dan bang dat de mensen niet zullen opdagen." Jean moet er mee lachen maar Will vindt dat normaal. "Je moet altijd blijven twijfelen. Anders kan je maar beter stoppen." 

"Ik wil rust nemen. Maar dat zal niet lukken" 

Will Tura is anno 2018 een gelukkig man. "Ik geef mijn geluk een 8.5 of een 9 op 10. Ik hoop dat ik gezond mag blijven. En voor de rest zie ik wel wat er op mijn pad komt." Jean Kluger is iets strenger: "Ik ga voor iets minder. We hadden samen nog zoveel meer kunnen doen. Anderzijds: de mogelijkheden zijn eindeloos. Dus het is nooit genoeg." 

Hoe lang wil Will Tura nog doorgaan? Voor Jean Kluger is het einde nog lang niet in zicht. "Zolang dat hij zich amuseert, dat zijn stem goed blijft en dat de mensen blijven komen, kan hij verder doen. Kijk naar Aznavour, die is ook 94." Will Tura heeft een andere theorie: "Ik heb nu een plan dat ik na de film en de musical van 40-45 een tijdje niet ga optreden. Ik wil rust nemen. Maar dat zal niet lukken.”