Historica Hannelore Franck over de geschiedenis van de kat: "Vroeger was de kat niet meer dan een muizenvanger."

In in de bibliotheek van Lebbeke kan je tot eind juli de rondreizende tentoonstelling 'De knipte kat' bezoeken. Katten zijn ontzettend populair, maar dat is niet altijd zo geweest. Historica Hannelore Franck werkt voor het Yper Museum in Ieper, die de kattenstad genoemd wordt. "Wij hebben een onderzoek gedaan naar de geschiedenis van de kat. De kat is niet altijd een onderdeel van het gezin geweest. De populariteit van de kat is relatief recent. Vooral na de Tweede Wereldoorlog. Heel lang waren de katten niet meer dan muizenvangers. Ze moesten 'werken' voor hun eten." 

Hoelang bestaat de relatie tussen de kat en de mens? "We vermoeden zo'n 9500 jaar. Dat is gebaseerd op een archeologische vondst op een graf in Cyprus. Daar werd een man samen met een kat begraven. Dat betekent dat dat niet zomaar een wild dier was. Aanvankelijk besliste waarschijnlijk de kat om in de buurt van mensen te komen.  Op een bepaald moment begon de mens graan te telen. Dat werd opgeslagen in grote schuren, waar muizen en ratten naartoe kwamen. En ook katten. Zo kwam de kat stilletjes aan in de buurt van de mens."

Katten hadden ooit een slechte reputatie. Ze werden aanzien als des duivels. "Vanaf de 12de eeuw was er een focus op het kwade en de duivel en dat werd gelinkt aan de kat. Ze waren één van de vormen waarin de duivel op aarde aanwezig was om de mensen op het slechte pad te brengen. Katten lopen ook meer in het donker rond en doen vaak hun eigen ding, in tegenstelling tot bijvoorbeeld de hond. Het indrukwekkende gejank van katten werd 's nachts geassocieerd met slechte dingen."