5 dingen die je nog niet wist over suiker en het Tiense suikerklontje
za 7 mei - 0:10
Suiker was ooit een voorgeschreven geneesmiddel
In de 16de eeuw werd suiker door dokters voorgeschreven als geneesmiddel en door de apotheker verkocht. Wie gal spuwde moest dit bijvoorbeeld compenseren met zoetigheid en kreeg dus suiker als medicijn. Lekker!
Het vroegere ‘klontje’ was een kegel van 2 tot 5 kilo
Voor de klontjes bestonden, werd suiker verkocht als ‘pain de sucre’. Dit was een kegel van 2 tot 5 kilo. Onhandig, maar wel entertainend: de kegel werd meestal verkocht met een hamertje en beiteltje bij om er stukjes af te kloppen.
Begin 1800 kostte suiker bijna dagloon
Suiker was tot het begin jaren 1800 een enorm duur luxeproduct dat werd ingevoerd in de haven van Antwerpen (vandaar de Suikerrui) uit exotische verre oorden als Azië en Zuid-Amerika. Het ging hier puur om rietsuiker, niet om bietsuiker. In 1850 kostte 1 kilo suiker bijvoorbeeld 1,32 frank, of net iets minder dan het gemiddelde dagloon van 1,5 frank. Het was dan ook enkel betaalbaar voor de elite.
oude affiche van tiense suiker
Het wereldberoemde Harde Klontje is een Belgische uitvinding
Het typische 'Harde Klontje', dat velen onder ons al wel eens in thee of koffie gedipt hebben om dan op te zuigen, is een uitvinding uit 1902 van Antwerpenaar Théophile Adant – een meestergast van Tiense suiker. Hij vond eind jaren 1800 een turbine uit om suikerplaten te maken van ‘gegoten suiker’ – suiker gemengd met siroop. Deze platen werden dan verzaagd tot kleine klontjes – toen ‘domino’s' genoemd. Het Harde Klontje is dus een Belgische uitvinding waarvan het revolutionair procédé de hele wereld is rondgegaan.
Eén jaar onderzoek naar groefje in klontje
En hoe zit het met dat groefje in het midden van het Tiense suikerklontje? Dat zit er sinds 1995 en maakt dat je het gemakkelijker in twee kan breken. Hier is meer dan 1 jaar onderzoekswerk aan vooraf gegaan! Het groefje moest namelijk op de juiste plaats zitten en mocht niet te diep of te ondiep zijn zodat je het met de hand kon breken, maar het tijdens het transport wel mooi heel bleef.
